Επιστροφή στην Ελλάδα με το 1-0 από την Άντερλεχτ. Θα γράψω απλά. Και για κάποιους ίσως φανώ υπερβολικός, για άλλους πιο... ρομαντικός. Αρχικά καταθέτω μια άποψη. Όποιος δεν το πιστεύει, ας καθίσει σπίτι του την ερχόμενη Πέμπτη. Ή στην τελική, ας καθίσει να το δει από την τηλεόραση και να περιμένει να πυροβολήσει από το Διαδίκτυο στα social media.

Ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα από την Άντερλεχτ. Διαβάζαμε πολλά, αλλά εγώ είδα ότι ακόμη και ο Ολυμπιακός με τα "θέματά" του, μπορούσε και έπρεπε να πάρει αποτέλεσμα στις Βρυξέλλες.

Ένας λόγος υπάρχει να σεβαστεί κάτι. Το καθαρό σκορ που πήραν οι Βέλγοι. Γιατί αν δεχθείτε γκολ, ψάχνεις τρία τέρματα μετά. Τι να κάνουμε. Ας ψάξει και τρία αν χρειαστεί. Οι "ερυθρόλευκοι" αυτή τη στιγμή πληρώνουν το ντεφορμάρισμα του Ιντέγε. Ο Νιγηριανός έχασε αυτό που δεν... χάνεται! Ένα πλασέ από κοντά και είχαμε τελειώσει. Καλό μας ταξίδι θα λέγαμε και όλα καλά. Ας κυνήγαγαν γκολ ισοφάρισης από το 10ο λεπτό οι Βέλγοι και τα λέγαμε μετά. Έτσι είναι, όμως. Χάνεις το ένα, χάνεις το άλλο, δέχεσαι ένα γκολ από το τεράστιο λάθος του Ρομπέρτο και αυτό είναι. "Ναι, αλλά ο Ρομπέρτο στο πρώτο ημίχρονο έσωσε δύο σίγουρα", θα μου πει κάποιος. Ναι, δεν διαφωνώ. Ο Ρομπέρτο είναι, όμως και έχω την απαίτηση τέτοια έξοδο να μην βλέπω. Δεν γίνεται, κρίμα...

Κάποιοι θα ψάξουν τρόπο να μηδενίσουν την εικόνα στις Βρυξέλλες. Ναι, δεν έλαμψε η ομάδα, ΟΚ. Αλλά επαναλαμβάνω, αδυνατώ να πιστέψω πως ο Ολυμπιακός θα μείνει εκτός από αυτή την Άντερλεχτ. Εκείνη που κερδίσαμε με 0-3, ήταν δύο σκάλες καλύτερη. Τότε, όμως, ο Μήτρογλου τα... παστέλωνε και χθες βράδυ ο Ιντέγε έχασε τα άχαστα.

Η ζωή συνεχίζεται. Ο Ολυμπιακός μπορεί και πρέπει να προκριθεί. Το χρωστάει στον κόσμο του, στην ιστορία του. Θα πρέπει, όμως, να το πιστέψουν όλοι. Εγώ θέλω να βλέπω τον ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού να γυαλίζει το μάτι του. Δεν μου αρέσει η... μπλαζέ εικόνα κάποιων. Τους βλέπεις. Μπαίνουν σε όλα τα ματς το ίδιο. Τι παίζεις με τον Πλατανιά, τι με την Άντερλεχτ, ίδιο στυλ. Θα πει κάποιος, μα ίσως αυτό είναι και καλό. Μπα... Ξεχάστε το. Θέλεις ψυχή για να πάρεις μια τέτοια πρόκριση και οι Βέλγοι για όσους είδαν, έκαναν τα πάντα.

Μήπως να το πάω και λίγο παραπέρα για τους ευαίσθητους; Τα μπουκάλια στον βοηθό διαιτητή τα είδατε; Το γεγονός ότι εξαφανίστηκαν οι τύποι που μάζευαν τις μπάλες; Το γεγονός ότι στο τελευταίο πεντάλεπτο πήραν μέχρι και τις μπάλες από τον τέταρτο διαιτητή; Ευρώπη έτσι; Για τους παραπονιάρηδες του ελληνικού ποδοσφαίρου το παραθέτω. Υπάρχει, όμως και η άλλη πλευρά. Για να δούμε τον Θεό του ποδοσφαίρου την ερχόμενη Πέμπτη.

Από εκεί και πέρα, από τη στιγμή που η ομάδα χάνει θα γίνεται ένα άλλο ταμείο. Ο Σίλβα για παράδειγμα, δεν μπόρεσε να βοηθήσει από τον πάγκο όσο θα έπρεπε την ομάδα. Πίστη στον Ιντέγε, ο Νιγηριανός σαν να έχει... αδειάσει, αλλά λύση έτοιμη άλλη δεν υπάρχει. Με δεκάλεπτα τι να σου κάνει και ο Πουλίδο; Ή τι να πάρεις σε αυτό το διάστημα που βάζεις τον Τσόρι; Αφήστε δε που μπαίνει άδειος ψυχολογικά. Πρόλαβε, όμως, έκανε δύο γεμίσματα, ζήτησε μπάλα, δεν κρύφτηκε.

Ο Ολυμπιακός γκολ πολλά από τον φορ του δεν παίρνει. Στην Ελλάδα τα έχει πάρει από τον Φορτούνη. Στην Ευρώπη, όμως, είναι άλλα τα δεδομένα. Και πάνω σε αυτό το πλαίσιο , θες γκολ από τους εξτρέμ, από τους υπόλοιπους παίκτες. Ο Πάρντο έβαλε δύο με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ και καθάρισε. Ο Σεμπά, για να τα βάλει θα πρέπει να φύγει η... άμυνα όλη! Δυστυχώς. Μακριά από το γκολ πολύ, σε αυτό το επίπεδο από έναν εξτρέμ περιμένεις ουσία, όχι τρεξίματα για βοήθειες στον μπάκ. Βάλτο εκεί νωρίς να γίνεις πρώτος μάγκας και άσε μετά να σου... Γράφουμε διάφορα!

Τέλος πάντων. Ήρθε το 1-0. Το κεφάλι κάτω, όμως, ποτέ. Δεν θα τους δώσουμε τη χαρά. Ούτε των Βέλγων, ούτε του αντί-Ολυμπιακού κινήματος που ξεσάλωσε και πάλι. Το πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού στο 33' όμως, δεν το είδαν, σωστά; Τι ψάχνω κι εγώ τώρα...

Τις επόμενες ημέρες, πρέπει όλοι να βρουν τον καλό τους εαυτό. Να ηρεμήσει ο κόσμος, να γεμίσει το Καραϊσκάκη, να ηρεμήσει ο Σίλβα, να δουλέψει η ομάδα όπως πρέπει και όλα τα μπορούμε. "Γίνεται, γίνεται...", που έλεγε και το αλάνι ο Παντελίδης.

Υ.Γ.: Να... χέσω τα νούμερά σας ρε. Χάθηκε το παλικάρι και στο βωμό των κλικ τα ισοπεδώσατε όλα. Πρέπει να δείχνετε και τα νούμερα στον Γιάννη για να πληρώνει..

Υ.Γ.2: Άλλοι μάχονται στα γήπεδα και άλλοι τρέχουν στις μπουτίκ για τη λεζάντα.

Υ.Γ.3: Α ρε Ρομπέρτο. Α ρε Ρομπέρτο...

Υ.Γ.4: Ποδοσφαιρικά, μεγάλη ευθύνη φέρει και ο Μαζουακού. Ταξιδεύει η μπάλα για 60 μέτρα στη φάση από την οποία κερδίζει κόρνερ ή Άντερλεχτ, πριν το γκολ.

Υ.Γ.5: Θέλει και ψυχολογία η κατάσταση τώρα. Πρέπει να βοηθήσουν πολλοί.

Υ.Γ.6: Αυτή η κάρτα του ρέφερι στον Σαλίνο έστειλε μηνύματα. Με το "καλημέρα".

Υ.Γ.7: Μπράβο στον κόσμο που φώναζε, που στήριζε μέσα στο κρύο. Στους μηδέν βαθμούς, η τρέλα για τον Θρύλο στο ΦΟΥΛ.

Υ.Γ.8: Μεταγραφή τον Γενάρη δεν ήθελε ο Σίλβα. Για να προλάβω αυτούς που βιάζονται...

Υ.Γ.9: Ρητό της ημέρας: "Δεν μπορείς να έχεις δημιουργικότητα, αν δεν αφήσεις πίσω σου τα καθωσπρέπει, τα δεδομένα, όλους τους κανόνες". 

Υ.Γ.10: Καλό ταξίδι Παντέλο. "Έφυγες" όπως ο ξάδερφος, εμένα μου τη...χάρισε.

Υ.Γ.11: Πρώτα ο Θεός υγεία να έχουμε και προχωράμε…