Δεν αξίζει ο κόσμος του Ολυμπιακού τέτοιες στεναχώριες
Και η ήττα μέσα στο παιχνίδι είναι, όχι όμως με τέτοια εικόνα στο γήπεδο. Όχι να πέφτεις αμαχητί. Όχι παρουσιάζοντας εικόνα διάλυσης. Να μην μπαίνεις καν στο παιχνίδι. Να έχεις χάσει το ματς από το πρώτο δεκάλεπτο. Να μην σου αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας να γυρίσεις το παιχνίδι η αποκαρδιωτική εικόνα όλων, από προπονητή μέχρι παίχτες. Να στεναχωρείς τον κόσμο και να εξοργίζεις όσους άφησαν τα πάντα πίσω τους για να έρθουν να σε στηρίξουν. Και δεν είναι μόνο αυτό το ματς...
Δεν πατάγαμε καλά στα πόδια μας ούτε με τον ΠΑΟΚ, ούτε και με τον Παναιτωλικό και ας κερδίσαμε. Πόσο μάλλον όταν παίζεις Ευρώπη, που τα λάθη πρέπει να είναι μετρημένα και ελάχιστα. Ναι, δεν χτίζονται οι ομάδες σε λίγους μήνες εκ βάθρων, αλλά όταν κάνεις ένα βήμα μπροστά και τρία πίσω, δεν περπατάς καλά...
Ποια ήταν η προετοιμασία της ομάδας για ένα τέτοιο παιχνίδι; Αυτή η εικόνα που είδαμε; Με συγνώμες και σκυμμένα κεφάλια δεν γίνεται δουλειά. Και αυτό που φοβάμαι περισσότερο είναι, να μην «καούν» και παίχτες που πραγματικά αξίζουν να είναι στον Ολυμπιακό, δίπλα στα «χλωρά». Έχει σημασία να λέμε συνεχώς σε ποιες θέσεις χρειαζόμασταν περαιτέρω ενίσχυση; Σε ποιες είμαστε υπεράριθμοι και σε ποιες δεν έχουμε παίχτη; Ποτέ δεν κρύψαμε τα λάθη κάτω από το χαλάκι, του ελληνικού πρωταθλήματος. Η αλήθεια είναι, ότι συμμαζευτήκαμε αρκετά, αλλά απέχουμε πολύ από το να είμαστε «ομάδα». Υπήρξαν ματς που τα χαρήκαμε, υπάρχουν όμως και ματς που... πόνεσαν τα μάτια μας.
Τα πάντα όλα καταλήγουν στον Μαρινάκη, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Αυτός είναι που πρέπει να πάρει ξανά τις αποφάσεις. Δαπάνησε αρκετά, ξήλωσε την περσινή ομάδα, εμπιστεύτηκε προπονητή και παίχτες, αλλά η ομάδα προβληματίζει ξανά. Ο προπονητής είναι συνήθως αυτός που την πληρώνει πρώτος, χωρίς όμως για μένα να είναι άμοιροι ευθυνών και οι παίχτες. Όπως είναι και λάθος η μη ενίσχυση στον βαθμό που έπρεπε, κυρίως στο κέντρο της άμυνας και στα χαφ. Το να μην σου βγουν κάποιοι, είναι θεμιτό. Το να μην ενισχυθείς όμως με παίχτες εγνωσμένης αξίας σε μια θέση που πονάς εδώ και χρόνια, θα το πληρώσεις.
Επειδή όλα, και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, παίζονται ακόμη, επιβάλλεται να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να σταθούμε ξανά στα πόδια μας. Με το οποιοδήποτε κόστος, με την οποιαδήποτε αλλαγή. Ο Ολυμπιακός ανέκαθεν ήταν, είναι και θα είναι υπεράνω προσώπων. Δεν αξίζει ο κόσμος του τέτοιες στεναχώριες. Και επειδή και ο Μαρινάκης είναι πρώτα από όλα οπαδός, ως Πρόεδρος πρέπει να βρει τις λύσεις. Να υλοποιήσει τις προσδοκίες όλων μας. Στην αναμπουμπούλα θα βρει την ευκαιρία ο... λύκος να χαρεί. Να πατήσει πάνω στην στεναχώρια του κόσμου και να τροφοδοτήσει την ανησυχία με ισοπέδωση και απαξίωση. Τώρα, λοιπόν, χρειάζεται καθαρό μυαλό από όλους μας.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτοί είμαστε. Η συσπειρωνόμαστε στα δύσκολα, με την σκέψη ότι θα γίνουν από τον Μαρινάκη όλες οι αλλαγές που απαιτούνται, άμεσα κιόλας ή το πιο εύκολο, δίνουμε μια και τα χαλάμε όλα, κάνοντας... ευγενική χορηγία το πρωτάθλημα. Επειδή, λοιπόν, ακόμη σώνεται το πράμα, γνώμη μου είναι, να επικρατήσει η ψυχραιμία και η λογική, σε οποιαδήποτε απόφαση παρθεί. Έχουμε ζήσει και πιο δύσκολα βράδια...
