Είμαστε «εδώ» πιο διψασμένοι από ποτέ για το 48ο Πρωτάθλημα!
Το σίγουρο είναι ότι δεν είμαστε έτοιμοι στο ξεκίνημα της διαδρομής για το 48ο Πρωτάθλημα. Ούτε ως ομάδα, ούτε ως ρόστερ. Ξέρουμε πολύ καλά που ξεκινάνε οι δικές μας ευθύνες και που αρχίζουν οι «ευθύνες» άλλων παραγόντων για την κατάσταση που θέλουν να επιβάλλουν στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.
Όπως ξέρουμε επίσης ότι είμαστε οι μοναδικοί εκπρόσωποι του Ελληνικού ποδοσφαίρου στην Ευρώπη και θα παίζουμε Πέμπτη- Κυριακή. Με τραυματίες, με παίχτες που χρειαζόμαστε και που ακόμη δεν έχουν έρθει, που έχουν έρθει και δεν έχουν ενσωματωθεί , δεν ξεκινάμε με τις καλύτερες προϋποθέσεις την 1η αγωνιστική. Με αγώνα την ερχόμενη Πέμπτη δεν γίνεται να παίξουν οι ίδιοι που έπαιξαν στην Κύπρο και με τα Γιάννενα, συμπληρώνοντας σε 7 μέρες τρία ματς. Και οι αλλαγές είναι περιορισμένες. Θα χρειαστούν να μπουν στην εξίσωση και παίχτες που δεν υπολογίζονταν. Επιβάλλεται να προφυλαχθούν κάποιοι.
Ο Ολυμπιακός καλείται εν μέσω Ευρώπης και προβλημάτων να ξεκινήσει με το δεξί τον δρόμο για την κατάκτηση του 48ου Πρωταθλήματος. Με την εξυγίανση να υπάρχει και να είναι πιο επικίνδυνη από ποτέ. Και αυτό γιατί εμείς της δίνουμε το δικαίωμα με το να μην είναι έτοιμη η ομάδα. Τους βλέπετε. Έπιασαν δουλειά άμεσα βάζοντας τον Μανούχο. Αυτά τα ματς να φοβάστε, όχι άλλα. Όπου διαπιστώνουν ότι τους παίρνει θα παραμονεύουν στην γωνία να μας κάνουν ζημιά. Ο Ολυμπιακός πρέπει να κερδίσει για να αποκτήσει και ψυχολογία. Απέναντι μας δεν θα «έχουμε» Λοντίγκιν και Κάργα όπως «άλλοι» τα προηγούμενα χρόνια να τα «δίνουν όλα» αυτοί οι παιχταράδες και να πέφτουν «ηρωϊκά μαχόμενοι» για να κερδίζουν από «λάθη» οι ομάδες της τσέπης και της καρδιάς του «βόθρου». Ούτε να τρώνε σουβλάκια στο var, ούτε να ερμηνεύουν τα πιόνια κατά το δοκούν τις αμφισβητούμενες φάσεις.
Μέχρι να βρει ο Ολυμπιακός τον δρόμο του, έχει πάνω από όλα ανάγκη την στήριξη από τον κόσμο του. Τα ματς πριν και μετά την Ευρώπη πάντα θα κρύβουν περισσότερους κινδύνους από τα υπόλοιπα. Πόσο μάλλον όταν αναγκαστικά θα κάνουμε ροτέϊσον, πόσο μάλλον όταν είναι και ελλιπές. Όποιες σκέψεις και αν κάνω για μεταγραφές και αποχωρήσεις σταματάνε αυτόματα την τελευταία μέρα των μεταγραφών. Μέχρι την μέρα δηλαδή που μπορούν να διορθωθεί η όποια ατέλεια. Από εκεί και μετά θα στηρίζω με την παρουσία μου όλους όσους θα αποτελούν το ρόστερ της νέας περιόδου. Δεν πρόκειται ποτέ αν δεν γίνουν αυτά που σκέφτομαι ότι πρέπει να γίνουν να μιλήσω για δικαίωση αν στραβώσει η σεζόν γιατί πολύ απλά αν συμβεί δεν θα έχει βγει νικητής ο Ολυμπιακός μου. Κριτήριο για μένα δεν είναι οι μεταγραφές, η Ευρώπη ( με το μυαλό πάντα στο να προχωράμε όσο το δυνατόν περισσότερο) , ο αντίπαλος η το θέαμα (φυσικά και το θέλω) για να βρίσκομαι στην κερκίδα. Παρά μόνο η ερυθρόλευκη. Αυτήν γουστάρω να βλέπω, για αυτήν θέλω να «μάχομαι». Ο Ολυμπιακός χρειάζεται νίκες για να κερδίζει χρόνο και ηρεμία μέχρι να στρώσει η ομάδα. Έστω και χωρίς να βλέπουμε στην αρχή το προσδοκώμενο θέαμα , έστω και αν κερδίζουμε με μισό μηδέν.
Ξέρουμε τι περιμένουμε να δούμε την δεδομένη χρονική στιγμή από την ομάδα. Χρειάστηκε στην Κύπρο η είσοδος στην 11αδα ενός μόνο νέου παίχτη του Χουάνγκ Ιν Μπεομ για να δούμε λίγη μπαλίτσα, επιβάλλεται να έρθουν όμως και άλλοι «Χουάνγκ» για να βελτιώνεται περισσότερο η εικόνα της ομάδας. Και να σας πω την αμαρτία μου, έτσι όπως είδα τους Κούντε και Ινμπέομ , μη σας πω καλύτερα να κινηθούμε για 6αρι στην θέση του Κανέ με προοπτική να πηγαίνει ακόμη και για βασικό, παρά για 10ρι, που μπορούν να παίξουν και ο Σκάρπα και ο Νοτιοκορεάτης αλλά και ο Ζίνκε, μιας και στο 8 υπάρχουν και ο Αγκιμπού και ο Κούντε και ο Μπουχαλάκης αλλά και ο Χουάνγκ. Όσον αφορά τα εξτρέμ προσωπικά πάντα θα θεωρώ ότι θέλουμε δύο. Για μένα καθαρόαιμους και με προοπτική να προσφέρουν θεωρώ μόνο τους Μασούρα και Ντελαφουέντε.
Ελπίζω να παρθούν όλες εκείνες οι αποφάσεις που χρειάζεται η ομάδα για να μας αναγκάζει να πηγαίνουμε και το κυριότερο να φεύγουμε χορτασμένοι από μπάλα από το γήπεδο.
