ΑΛΕΚΟΣ ΑΔΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Καθίστε και σκεφτείτε μόνοι σας. Άστε εμάς τι λέμε. Θα «ανεχτείτε» να σας αποκλείσουν «αυτοί»; Εγωϊστικά και μόνο να το δείτε, όχι μόνο οι Έλληνες παίχτες αλλά και οι ξένοι, θα «επιτρέψετε» να λήξει το ματς και να μην είστε εσείς εκείνοι που θα πανηγυρίζετε;

Θα «αφήσετε» να πάνε στον τελικό, αυτοί που τους γλεντάτε 3 χρόνια τώρα παίρνοντας περίπατο τα Πρωταθλήματα και κυρίως με τα διαιτητικά όργια που γίνονται υπέρ τους;

Να κάνει δηλώσεις ο «ξεσκούφωτος» που για κείνον τα αποτελέσματα πάντα είναι διαφορετικά από αυτά που γράφει το ταμπλό;

Να χαρεί η πλειονότητα των οπαδών τους που δεν έχει μπέσα; Δεν μας λείπουν τα τρόπαια, ούτε ψάχνουμε για αποκούμπι από την ίδρυση μας μέχρι σήμερα, πόσο μάλλον τώρα, για να σώσουμε μια αποτυχημένη χρονιά όπως αυτοί.

Ξέρουμε ότι δεν είστε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, αλλά κάποια ματς τα κερδίζει η ψυχή και το πάθος. Ε, δεν το δεχόμαστε να θέλουν την πρόκριση αυτοί και όχι εσείς. Δεν σας κέρδισαν σε δύο ματς στην Τούμπα, τους γλεντήσατε στο Πρωτάθλημα παρά την μεθόδευση με των κεκλεισμένων των θυρών, τους έχετε στο + 11 στο Πρωτάθλημα και το συζητάμε για τι πρέπει να κάνετε για να προκριθείτε;

Την γνώμη μου για τον θεσμό την έχω εκφράσει επανειλημμένως. Όταν όμως φτάνεις έως εδώ, με αντιπάλους αυτούς στον ημιτελικό και τους ακατανόμαστους κατά πάσα πιθανότητα στον τελικό , ένα είναι το αποτέλεσμα. Νίκη και το Κύπελλο στον Πειραιά. Έστω και αν δεν είμαστε φέτος τόσο καλοί όσο τα προηγούμενα χρόνια. Ο «βόθρος» που τους «τρέφει» είναι τόσο αποκρουστικός και γλοιώδης που δεν έχει σε τίποτε να παρουσιάζει την χρονιά επιτυχημένη για τον Κυπελλούχο (αν δεν είμαστε εμείς) και αποτυχημένη για τον για 47η φορά Πρωταθλητή Ελλάδος.

Ξέρετε λοιπόν τι επιβάλλεται να κάνετε για να τους κλείσετε τα στόματα. Ε, κάντε το λοιπόν. Για ποιο λόγο να χαλαστούμε έστω και περιστασιακά;

Αρκετοί μέσα στην ομάδα έχετε βιώσει ένα σωρό «αλητείες» κατά καιρούς. «Ανταποδώστε» τους λοιπόν ότι τους αξίζει μέσα στο γήπεδο. Ούτε στα γραφεία της ΕΠΟ, ούτε της ΚΕΔ, ούτε στην φυσούνα, ούτε «απαντώντας» στο αντιαθλητικό παιχνίδι που πολλές φορές κατέφευγαν στην Τούμπα.

Ούτε η νίκη- πρόκριση χρειάζεται για να αποδείξουμε κάτι. Τόσο στο παρών, όσο και στο παρελθόν. Δεν υπάρχει καν μέτρο σύγκρισης με την ομάδα μιας εκ των τριών μιας «επαρχιακής» πόλης που πασχίζει να γίνει η πρώτη του «χωριού» με μεθοδεύσεις, πατώντας επί «πτωμάτων». Τα πανό των φίλων του Ηρακλή και του Άρη για την «άλωση» της πόλη τους, αναδεικνύουν του λόγου το αληθές. Εσείς το μόνο που έχετε να κάνετε είναι ότι και οι «πρόγονοι» σας, σε τελικούς, ημιτελικούς και σε όποια άλλη φάση της διοργάνωσης τους πετύχαιναν.

Η λήξη του αγώνα πρέπει να σας βρει νικητές. Θα είναι το ελάχιστο που μπορείτε να κάνετε προς όλους εμάς που για μια ακόμη χρονιά σταθήκαμε δίπλα σας , στηρίζοντας σας έστω και χωρίς να βλέπουμε μέσα στο γήπεδο ότι προσδοκούσαμε από την αρχή της χρονιάς. Εξ άλλου η πεμπτουσία κάθε χρονιάς είναι οι τίτλοι. Όλα τα άλλα μπορούμε από την στιγμή που τα βλέπουμε , όταν πρέπει να τα «διορθώνουμε».

Δεν πειράζει μωρέ, ας πάρουμε και εμείς μια φορά το Νταμπλ σε μια χρονιά που δεν είμαστε στα καλύτερα μας. Και πάλι μάγκικα θα είναι, όχι σαν «μερικούς- μερικούς» που ακόμη και στα καλύτερα τους χρειάζονται την Πολιτεία, την ΕΠΟ και την διαιτησία για να πανηγυρίσουν κάποιο τρόπαιο.