Μακάρι η λήξη να μας βρει να πανηγυρίζουμε μια μεγάλη πρόκριση!
Δύσκολο; Υπέρβαση; Ναι. Ε και; Για τα δύσκολα δεν είμαστε γεννημένοι; Μας χάρισε ποτέ κανείς μέχρι σήμερα κάτι; Είχαμε την τύχη στο πλευρό μας; Δεν τα έχουμε καταφέρει άλλες φορές και με δυσκολότερους αντιπάλους; Γιατί όχι και σήμερα; Όσες ελπίδες μας αναλογούν να τις παλέψουμε. Αυτό απαιτούμε.
Ας έρθει η πρόκριση στην παράταση η στα πέναλτι. Φαβορί έτσι κ αλλιώς δεν ήμασταν από την ημέρα της κλήρωσης. Το 2-1 του πρώτου αγώνα απλά αύξησε τις πιθανότητες μας. Δεν είναι ανέφικτη τουλάχιστον η νίκη με 1-0 στην κανονική διάρκεια του αγώνα. Στον Πειραιά πάντα είναι διαφορετικά τα πράματα για όλες τις ομάδες που έρχονται. Με τον κόσμο στο πλευρό μας έστω και στο 50% της χωρητικότητας του Καραϊσκάκης όλα γίνονται. Θεωρώ ότι θα παίξουμε ακόμη καλύτερα από το Μπέργκαμο. Έτσι κ αλλιώς για να πραγματοποιηθεί μια καλή πορεία στην Ευρώπη, ανάλογου βεληνεκούς ομάδες θα αντιμετωπίζουμε κάθε χρόνο αν θέλουμε να πηγαίνουμε όσο πιο μακριά γίνεται.
Καλύτερες η ισάξιες, από καλύτερα Πρωταθλήματα με μεγαλύτερα μπάτζετ θα πρέπει να αποκλείουμε. Δεν χρειάζεται να έχουμε κανένα άγχος. Μόνο πίστη και πάθος για την πρόκριση. Για αυτούς περισσότερο θα είναι αποτυχία αν δεν περάσουν στους «16» και λιγότερο για μας. Θεωρώ πως αν κρατήσουμε το μηδέν στην άμυνα τουλάχιστον ένα γκολ θα το βρούμε για να έχουμε περισσότερο χρόνο να κυνηγήσουμε το 2ο που θα μας δώσει την πρόκριση στην παράταση, αν δεν το πετύχουμε στην κανονική διάρκεια του αγώνα.
Η ουσία είναι πως όλοι μας πιστεύουμε ότι μπορούμε να στρέψουμε τα φώτα της ποδοσφαιρικής Ευρώπης ξανά στον Πειραιά. Όπως ξέρουν και οι Ιταλοί ότι μόνο εύκολο δεν θα είναι το βράδυ της Πέμπτης στο λιμάνι. Για κάποιους παίχτες μας το κίνητρο είναι ακόμη μεγαλύτερο και για όλους τεράστιο. Με την διαφορά στο +11 από τον 2ο στο Πρωτάθλημα, όλη η προσοχή στρέφεται αποκλειστικά και μόνο στην Ευρώπη. Μπορούν να κερδίσουν ΟΦΗ και Αστέρα Τρίπολης αυτοί που δεν θα παίξουν σήμερα.
Όποιοι και αν επιλεγούν από τον Μάρτινς θα πρέπει να καταθέσουν και την τελευταία ικμάδα δυνάμεων στο χορτάρι. Να παίξουν το καλύτερο φετινό τους παιχνίδι. Η ουσία είναι να μπει η μπάλα στο πλεχτό και όχι ποιος θα σκοράρει. Η αμυντική λειτουργία της ομάδας να περνάει από τα πόδια και το μυαλό όλων και όχι αποκλειστικά από τους κατ΄ εξοχήν αμυντικογενείς παίχτες. Και γκολ να φάμε χτύπα ξύλο, να μην τα παρατήσουμε, πάλι δεν χάθηκε τίποτε. Να παλέψουμε ως το τέλος να ανατρέψουμε την κατάσταση. Και μακάρι η λήξη να μας βρει να πανηγυρίζουμε μια μεγάλη πρόκριση ως την επόμενη. Αυτή είναι η ουσία. Να μην τα παρατάμε ποτέ και να συνεχίσουμε να δουλεύουμε για να κάνουμε ένα τρελό όνειρο πραγματικότητα.
Έχουμε χάσει πολλές προκρίσεις «άδικα» ( Γιουβέντους, Λυών, Λίβερπουλ, Μέταλιστ, Μπορντό, Μονακό, Γουλβς κλπ) . Που θα πάει, θα έρθει η μέρα που θα το σπάσουμε το ρόδι. Θα νικήσουμε και τα όποια λάθη μας, και την ατυχία και την διαιτησία. Και εκείνη η ημέρα θα είναι η αρχή για την ανοικοδόμηση της χώρας. Γιατί το προηγούμενο βράδυ θα την έχουμε «γκρεμίσει» όλη. Πάμε μωρή αρρώστια.
