Το γεγονός ότι δεν «μιλάμε» δεν σημαίνει ότι δεν «βλέπουμε» κιόλας
Τώρα που πέρασε η «μπόρα» και οι «μάχες» και είμαστε λίγο πιο ήρεμοι βαθμολογικά, μπορούμε να πούμε και μια κουβέντα παραπάνω, σχετικά με την ομάδα. Το γεγονός ότι δεν «μιλάμε» δεν σημαίνει ότι δεν βλέπουμε κιόλας.
Την ώρα όμως που οι αντίπαλοι μας, παραμονεύουν και γνωρίζουμε όλες τις παραμέτρους και τις μεθοδεύσεις εναντίον μας επιλέγουμε να στηρίζουμε την ομάδα και όλες τις επιλογές της. Περιμένοντας την αγωνιστική ανάκαμψη και κάποιες έστω και ατομικές ενέργειες για να κερδίζουμε τα παιχνίδια έστω και χωρίς να παίζουμε όπως τις προηγούμενες χρονιές. Σημασία έχει τόσο ο τρόπος που αντιδράς όσο και το χρονικό σημείο που επιλέγεις να γκρινιάζεις.
Με τους Εμβιλά και Μαντί σε «άσχημη» αγωνιστική κατάσταση σχεδόν όλη την σεζόν μέχρι τώρα πώς να δεις καλύτερο παιχνίδι από τα χαφ;
Όταν από τα 6 εξτρέμ που έχεις, (πλην του Μασούρα), κανείς δεν έχει προσφέρει παρά ελάχιστα στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας και το παιχνίδι σου καταντάει προβλέψιμο πώς να δημιουργηθούν περισσότερες ευκαιρίες;
Όταν (για μένα) στα άκρα της άμυνας υπάρχουν μόνο οι Λαλά και Ρέαμπτσιουκ αλλά και αυτοί, δεν πατάνε περιοχή, δεν βγάζουν ιδεατές σέντρες πώς να δημιουργήσεις ρήγματα στις κλειστές άμυνες που αντιμετωπίζεις σε όλα τα εν Ελλάδι ματς;
Ο Ολυμπιακός κερδίζει «περπατητά» χάρη κυρίως στην ατομική αξία των παιχτών του και την σταθερή αμυντική του γραμμή. Ακόμη και έτσι απέχουμε έτη φωτός από τους «άλλους». Επειδή όμως κοιτάμε πρώτα από όλα την ομάδα μας, θέλουμε να βλέπουμε το τόπι να κυλάει στο χορτάρι. Τον Ολυμπιακό, να δημιουργεί, να μαγεύει, να επιτίθεται και να κερδίζει άνετα όλους τους αντιπάλους του.
Λίγα πράματα όμως μπορείς να διορθώσεις τον Γενάρη. Ελπίζω με την είσοδο του Καρβάλιο να βελτιωθούμε δημιουργικά, και απαραίτητα να ανεβάσουν την απόδοση τους οι Εμβιλά και Μαντί. Στα άκρα να αξιοποιηθεί ο Ροντρίγκεζ, γιατί ναι μεν καλύπτει την θέση και ο Αγκιμπού αλλά καθαρόαιμος εξτρέμ ο μικρός δεν είναι. Αν μείνει ο Ονιεκούρου, πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσει να δείχνει την αξία του.
Γιατί με τις μέχρι τώρα εμφανίσεις του έχει απογοητεύσει.
Αν συνεχίσει έτσι, δεν βλέπω τον λόγο να πρέπει να μείνει και του χρόνου. Πάντα σύμφωνα με την εικόνα που μας έχουν δείξει όλοι έως αυτή την στιγμή που μιλάμε, και με γνώμονα το καλύτερο για τον Ολυμπιακό. Δεν πας όμως με γκρίνια και μουρμούρα στις «μάχες», αλλά με στήριξη. Δεν τον πιάνεις τον άλλον από τον λαιμό, αλλά του δίνεις χρόνο προσαρμογής.
Για να έρχεται έστω και σβηστά το επιθυμητό αποτέλεσμα των τουλάχιστον +9 βαθμών διαφορά. Στα 6 ματς που απομένουν μέχρι την λήξη της κανονικής διάρκειας ας προσπαθήσουμε να παίξουμε καλύτερα, να κερδίσουμε όλα τα ματς, για να αυξηθεί και η διαφορά από τον 2ο που αν τον «αφήσουν» θα χάσει σίγουρα βαθμούς. Και μετά με ηρεμία να αποφασίσουν οι αρμόδιοι που χρειάζεται ενίσχυση η ομάδα για την επόμενη σεζόν ώστε να αποδώσει και θέαμα, βάση της εικόνας που θα δείξουν όλοι από δω και μπρος. Δικαιολογίες υπάρχουν, αλλά όχι για όλους και μέχρι ένα σημείο. Δεν θα «απολογηθούμε» σε κανέναν άλλον παρά μόνο σε μας για το γεγονός ότι οδηγούμαστε στην κατάκτηση του 47ου Πρωταθλήματος με τις μηχανές στο ρελαντί.
