Ο Ολυμπιακός απλά επιβεβαίωσε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο. Η νίκη επί της Ρεάλ θα φανεί στο μέλλον πόσο σημαντική ήταν. Ελάχιστες θα είναι οι ομάδες που θα την κερδίσουν στην έδρα τους. Για να γίνει όμως ακόμη πιο σημαντική θα πρέπει να την ξεπεράσουμε και να συνεχίσουμε να δουλεύουμε σαν να μην κάναμε τίποτε απολύτως. Δεν υπάρχει χρόνος για πανηγύρια αλλά μόνο για να κοιτάμε το επόμενο ματς στην Ευρωλίγκα με ενδιάμεσα διαλλείματα τις «προπονήσεις» στην Α1.

Κάθε παιχνίδι που παίρνει στα πόδια της η ομάδα, είναι υπέρ της και τόσο πιο καλή θα εμφανίζετε στο επόμενο. Δεν θα πρέπει να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας στα βράδια που δεν θα είναι στην καλύτερη της κατάσταση. Γιατί θα έρθουν και τέτοιες βραδιές. Είναι φύσει αδύνατον να πηγαίνει τραίνο όλη την χρονιά με τόσα ματς μπροστά της. Το σημαντικότερο είναι ότι γουστάρουμε αυτό που βλέπουμε. Μια ομάδα με όλη την σημασία της λέξεως. Που αμύνεται και επιτίθεται με πλάνο και μαχητικότητα όλο το 40λεπτο. Με ουσιαστικά μόλις 3 νέους παίχτες επιπλέον από πέρσι η διαφορά είναι εμφανής.

Ο Ολυμπιακός έδειξε ότι κανείς δεν πρέπει να τον υποτιμά. Με υποδειγματική άμυνα και προσήλωση στο πλάνο οι παίχτες μας στρίμωξαν στα σχοινιά την Ρεάλ δείχνοντας ότι τα μπάτζετ κάποιες φορές δεν παίζουν τον κύριο λόγο. Μετά την Μπαρτσελόνα στην Βαρκελώνη ακολουθεί το ματς με την Ζαλγκίρις στο ΣΕΦ.

Ξέρετε ποια θα είναι η «νίκη»; Να είμαστε περισσότεροι στις κερκίδες ανεξαρτήτως αποτελέσματος στην Ισπανία. Να έρθουμε περισσότεροι κοντά στην ομάδα. Δεν υπάρχει μικρό η μεγάλο παιχνίδι. Όλα έχουν την ίδια σοβαρότητα και το ίδιο κόστος. Δεν γίναμε ξαφνικά υπερομάδα, ούτε πρέπει να επιλέγουμε παιχνίδια για να πηγαίνουμε.

Με «αρχηγό εξέδρας» πια τον Βασίλη Σπανούλη σε «νέο ρόλο» θα είναι αδιανόητο να απουσιάζουμε εμείς. Για την ακρίβεια δεν έχουμε το δικαίωμα να απουσιάζουμε. Όλοι μαζί βήμα- βήμα θα ανεβάζουμε τον Ολυμπιακό ένα σκαλί παραπάνω μέχρι την τελική επίτευξη των στόχων μας. Χωρίς να υποτιμούμε κανέναν αντίπαλο, όσοι έρχονται στο ΣΕΦ θα πρέπει να φεύγουν με το κεφάλι σκυμμένο. Σε κάποια ματς θα βγουν μπροστινοί κάποιοι παίχτες, σε κάποια άλλα, κάποιοι άλλοι, που θα τους ταιριάζει καλύτερα και το παιχνίδι του αντιπάλου.
Πλέον υπάρχουν αξιόπιστες λύσεις που προερχόμενες από τον πάγκο μπορούν να αλλάξουν την μορφή του αγώνα. Την διαχείριση κάθε αγώνα την ξέρει καλύτερα από τον καθένα μας ο Μπαρτζώκας. Δεν τα ξέρουμε όλα εμείς οι προπονητές της κερκίδας.

Εκείνος τους προπονεί εκείνος ξέρει σε τι κατάσταση είναι ο καθένας ( γιατί κ αυτοί άνθρωποι είναι) , εκείνος ξέρει πως κατεβαίνουν οι αντίπαλοι για να προσαρμόσει η να προσαρμοστούν κ αυτοί στο εκάστοτε παιχνίδι. Μπορεί κάποιες φορές να μπει η μπάλα στο καλάθι αλλά να είναι λάθος από πλευράς συστήματος, και το αντίστροφο, να βγει το σύστημα αλλά η μπάλα να μην καταλήξει στο καλάθι. Ας μην δυσανασχετούμε λοιπόν γιατί το μπάσκετ είναι και θέμα ψυχολογίας και μομέντουμ.  Μια άμυνα, ένα ριμπάουντ, μια- δυο καλές επιθέσεις και αλλάζει όλη η εικόνα του παιχνιδιού. Θα κερδίζουμε πολλά περισσότερα αν στηρίζουμε σε κάθε φάση την προσπάθεια των παιχτών μας.

Όπως συνέβη χτες. Αν και βρεθήκαμε πίσω στο σκορ, χάναμε αρκετά σουτ έξω από τα 6,75μ, με δύο τρίποντα και δυο καλές άμυνες πήραμε την διαφορά και την κρατήσαμε ως το τέλος. Για να φτάσουμε όμως σε αυτό το σημείο παίζαμε άμυνα σκυλιασμένη και κρατιόμασταν κοντά στο σκορ. Να ξέρετε πως όσο περνάνε τα ματς και ο Ολυμπιακός κερδίζει οι επόμενοι αντίπαλοι μας θα έρχονται όλο και πιο ψυλλιασμένοι , και με περισσότερο πάθος να είναι εκείνοι που θα μας κάνουν την ζημιά. Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι θα χρειαστούν λογικά περίπου 22 νίκες για να τερματίσουμε στην πρώτη 4αδα της Ευρωλίγκα και χρειαζόμαστε άλλες 20 σε 32 παιχνίδια.