ΑΛΕΚΟΣ ΑΔΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Ακόμη μία μεταγραφική περίοδος ολοκληρώθηκε. Πλέον το να «φωνάζουμε» για το τι έγινε και τι δεν έγινε, τους επόμενους μήνες δεν βοηθάει πουθενά. Με το ρόστερ που έχουμε, με αυτό θα πορευτούμε στις μάχες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Και να μην υποτιμάτε τις «μάχες» στην Ελλάδα γιατί δυστυχώς δεν δίνονται μόνο στους αγωνιστικούς χώρους. Κατ’ αρχάς , θεωρώ ότι η ομάδα δεν θα είναι απόλυτα έτοιμη στο ξεκίνημα των επίσημων υποχρεώσεων της. Και πώς να γίνει αυτό, όταν μετά τον κορονοϊό και τους τραυματισμούς στα προκριματικά, και με το Ρέντη να είναι άδειο στις προπονήσεις με την απουσία 15-16 διεθνών, πόσο σωστή προετοιμασία να γίνει;  Και πάλι καλά να λέμε που δεν πήγαν στις Εθνικές τους και οι Ελ Αραμπί και Καρμπόβνικ. Πώς να γίνει αυτό όταν το πρώτο επίσημο ματς Πρωταθλήματος θα το δώσουμε 11 Σεπτέμβρη, πηγαίνοντας να δώσουμε το πρώτο κρίσιμο ματς με την Αντβέρπ, με μόλις 1 επίσημο παιχνίδι στα πόδια μας πέρα των προκριματικών; Δεν επαρκεί ο χρόνος για να δεθούν οι νέοι παίκτες με τους υπόλοιπους, και να βγουν αυτοματισμοί, γιατί εκτός όλων των άλλων οι μεταγραφές δεν γίνονται ούτε όποτε τις θέλουμε, ούτε νωρίτερα με τα δεδομένα που θέλουμε.

Πάμε να δούμε πως ενισχυθήκαμε τη φετινή μεταγραφική περίοδο. Στην επίθεση αν και τραυματίστηκε στην προετοιμασία ενισχυθήκαμε στο έπακρον με την απόκτηση του Τικίνιο, που μαζί με τον Ελ Αραμπί θα συνθέσουν ένα «φονικό» δίδυμο, πόσο μάλλον αν μείνει τελικά και ο Χασάν. Στα άκρα της επίθεσης οι προσθήκες των Ονιεκουρού και Λόπες αναβάθμισαν σε μεγάλο βαθμό τα «φτερά» με παίκτες ντριμπλέρ, που πατάνε περιοχή και έχουν καλά τελειώματα. Το θέμα είναι να προσαρμοστούν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα γιατί από την απόδοση τους θα κριθούν πολλά στον επιθετικό τομέα. Μαζί με τους Μασούρα, Βαλμπουενά και Βρουσάι (που κέρδισε τη μάχη της παραμονής έναντι των Τσούμιτς και Ραντζέλοβιτς), συνθέτουν μια ιδανική 5αδα. Στα χαφ τώρα, παρέμεινε ο Καμαρά που μαζί με τους Εμβιλά και Μπουχαλάκη βγάζουν μια σιγουριά και μια ποιότητα στην μεσαία γραμμή, ενώ οι Κούντε, Αγκιμπού και Σουρλής, θα προσφέρουν σίγουρα πολύ περισσότερα από τους Τιάγκο Σίλβα και Πέπε. Στην εστία αντικαταστάθηκε όπως όλα δείχνουν επάξια ο Σα με τον Βατσλίκ και φτάνουμε στην αχίλλειο πτέρνα μας, την υπόλοιπη  άμυνα. Εκεί που κυριαρχεί η φυσιογνωμία του Σωκράτη με καλύτερο ως παρτενέρ θεωρώ τον Σισέ. Ο Σεμέδο από ένα σημείο και μετά δεν υπολογιζόταν πλέον ως παίκτης του Ολυμπιακού ανεξάρτητα με το τι συνέβη εξωαγωνιστικά. Οι υπόλοιποι στόπερ είναι ο Μάρκοβιτς και ο Μπα. Εδώ θα υπάρξει πρόβλημα αν «βγάλει» τραυματισμό ο Παπασταθόπουλος συν το γεγονός ότι τα ματς είναι πάρα πολλά και είναι αδύνατον να παίξει σε όλα. Άρα ή θα μπει στα βαθιά ο Μάρκοβιτς δίπλα στον Σισέ, ή θα μπει ο Μπα που από προσόντα ξεχειλίζει αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για το μυαλό όταν αγωνίζεται, με συνεχόμενα παιδιάστικα λάθη που κρεμάνε την υπόλοιπη ομάδα. Και αν συμπέσει η «απώλεια» του Σωκράτη  την περίοδο που θα λείπουν οι Σενεγαλέζοι στο Κόπα Άφρικα; Γιατί ως γνωστόν είμαστε και γκαντέμηδες τι γίνεται; Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω. Στα άκρα της άμυνας τώρα, αριστερά αποκτήθηκε ο πολλά υποσχόμενος Καρμπόβνικ, με μπακ απ τον Ρέαμπτσιουκ που μπορεί να είναι γρήγορος και φιλότιμος, να βάζει τα πόδια του στην φωτιά αλλά στην ανάπτυξη του παιχνιδιού υστερεί. Μπορεί όμως να βοηθήσει στα ματς κυρίως του Ελληνικού πρωταθλήματος, γιατί κάθε ομάδα εκτός από σταρ πρέπει να έχει και «εργάτες» στο ρόστερ της. Εκεί που φαίνεται ότι θα υπάρξει πρόβλημα στην βασική 11αδα είναι στο δεξί άκρο της άμυνας. Το λέω για τελευταία φορά, γιατί πλέον όταν ξεκινήσουν οι «μάχες» επιλέγω να στηρίζω και όχι να μουρμουράω, σε στυλ τα έλεγα εγώ. Ο Ανδρούτσος ΔΕΝ είναι δεξί μπακ, και με τον  Λαλά πάμε κάνοντας τον σταυρό μας, μπας και παίξει σύμφωνα με τα όσα είχαμε δει στη Γαλλία να διακρίνεται και μήνες τώρα δεν τα βλέπουμε με την ερυθρόλευκη. Πάμε με ρίσκο μεγάλο. Και ο Μίχαλ να παίξει δεξιά πάλι θα υπάρχει κενό στα άκρα με το πρόβλημα να μετατοπίζεται λιγότερο μεν αλλά στα αριστερά. Χωρίς την σιγουριά των μπακ και χωρίς ένα ακόμη ποιοτικό στόπερ  είναι σχεδόν αδύνατον να παίξουμε με 3-4-3, που για μένα ταιριάζει στον Ολυμπιακό με τους υπόλοιπους παίκτες που έχει και κυρίως με τον Σωκράτη στην άμυνα που θεωρώ ότι αποδίδει καλύτερα ως τελευταίος αμυντικός έχοντας δύο γρήγορα στόπερ δίπλα του.

Συμφωνώ κ εγώ με την άποψη να μην παίρναμε παίκτη απλά για να πάρουμε αλλά έπρεπε να κινηθούμε νωρίτερα και να κάνουμε τα πάντα ώστε να αποκτήσουμε ένα ακόμη ακραίο αμυντικό. Η κερκόπορτα της 11αδας δυστυχώς σύμφωνα πάντα με τα όσα έχουμε δει μέχρι τώρα και φέτος και πέρσι έμεινε ανοιχτή. Μακάρι να διαψευστούμε. Δεν με νοιάζει ποιος θα δικαιωθεί, ποιος έχει δίκιο ή άδικο, το μόνο που με νοιάζει είναι να κερδίζει ο Ολυμπιακός τους αλλόθρησκους και να μπορέσει να συνεχίσει στην Ευρώπη ως 1ος στον όμιλο του Γιουρόπα. Μακάρι να διαψευστώ για το πώς «βλέπω» την διαμορφωμένη κατάσταση στην άμυνα, αλλά δεν ξεχνώ επίσης ότι η αμυντική λειτουργία αφορά και τους υπόλοιπους παίκτες και ειδικά τα εξτρέμ κατά πόσο θα βοηθάνε τους ακραίους αμυντικούς που έχουν πίσω τους. Κάθε διαφωνία δεκτή. Στο φινάλε το καλό του Ολυμπιακού θέλουμε όλοι μας, άσχετα αν το βλέπουμε από διαφορετική γωνιά.

Υ.Γ. Τζολάκης, Γκαλιάνι, Νίκολιτς, Μπαγκαλιάνης, Κίτσος, Αποστολόπουλος, Κινκουέ, Χριστοφιλόπουλος, Καλογερόπουλος, Σουρλής, Ιμπαγάσα, Λιάτσος, Τσέλιος, Κωστή, Αγκιμπού Καμαρά , Μαρίνος, Πινακάς, Αλγκασίμ Μπα…  Ξεχειλίζει από ταλέντο και αυτή η ομάδα. Τα οφέλη θα τα δούμε αν όχι σύντομα, σίγουρα στο άμεσο μέλλον.