Η μόνη ομάδα που με τρομάζει είναι ο «κακός» Ολυμπιακός
Το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις. Οκ, προκριθήκαμε στους ομίλους που αυτό ήταν το ζητούμενο, αλλά σε όλη τη διάρκεια των προκριματικών δεν ήμασταν «έτοιμοι» ως ομάδα. Λέμε για την άμυνα, αλλά κανείς δεν λέει πως με τον Ματιέ στην 11αδα η αμυντική λειτουργία της ομάδας διαθέτει ένα παίκτη λιγότερο. Ο Ρέαμπτσιουκ μπορεί να είναι φιλότιμος να δίνει τα πάντα για την ομάδα, να είναι γρήγορος, αλλά επιθετικά στην ανάπτυξή της δεν βοηθάει καθόλου. Ο δε Λαλά αν δεν έβγαλε τώρα κάτι καλό μέσα στον αγωνιστικό χώρο στα πιο δύσκολα τι θα κάνει; Δεν περίμενα να δω αυτοματισμούς, κυκλοφορία της μπάλας κλπ, ειδικά σε τέτοιο μπορντέλο αγωνιστικό χώρο (για να μην λέμε ότι μόνο στην Ελλάδα έχουμε την «ευλογία να έχουμε τέτοια γήπεδα). Περίμενα να δω όμως ένταση στο παιχνίδι όλων των παικτών. Το μάτι τους να γυαλίζει που λέμε. Δεν είναι επιτυχία η ισοπαλία απέναντι σε χειρότερή σου ομάδα, που έπαιζε με δέκα παίκτες κιόλας από το 26ο λεπτό και σε ισοφάρισε δύο φορές, μετά την αποβολή. Δεν είδα πίεση ψηλά, ούτε πάθος στο παιχνίδι μας. Τα λέμε τώρα που είναι νωρίς ακόμη. Γιατί αν στραβώσει το κλίμα, μετά δύσκολα ισιώνει. Θέλω να πιστεύω ότι ο χρόνος κυλάει υπέρ μας. Πλέον υπάρχουν επιλογές για όλες σχεδόν τις θέσεις, γιατί η ομάδα χρειάζεται υπό προϋποθέσεις, μια ή δύο ακόμη προσθήκες. Το ιδανικό θα ήταν ένα αριστερό μπακ, που να μπορεί να παίζει και αριστερό στόπερ.
Όσον αφορά την κλήρωση. Η μόνη ομάδα που με τρομάζει είναι ο «κακός» Ολυμπιακός. Αυτός ο Ολυμπιακός που βλέπουμε μέχρι στιγμής δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Ο Ολυμπιακός πρέπει να ανεβάσει στροφές και να αποδώσει βάση της αξίας των παικτών του, αν θέλει την ευρωπαϊκή διάκριση και να περάσει ως πρώτος στον Όμιλο. Δεν αποτελεί φόβητρο η Άϊντραχτ, όταν έχεις κοιτάξει στα μάτια Μπάγερν και Ντόρτμουντ. Το πλεονέκτημα της είναι ότι θα έχει 5-6 αγωνιστικές Πρωταθλήματος στα πόδια της έναντι μόλις 1 δικής μας. Δεν είναι φόβητρο η Φενέρ, όταν ο καλύτερός της παίκτης είναι ο Πέλκας. Προσέξτε, δεν τις υποτιμώ, αλλά μπορείς να τις αντιμετωπίσεις στα ίσα. Δεν πας να αγωνιστείς στα παιχνίδια χαμένος από χέρι. Πιο πολύ φοβάμαι την Αντβέρπ γιατί από κάτι τέτοιες την πατάμε παρά τις άλλες δύο. Ο Ολυμπιακός που έχουμε στο μυαλό μας, οφείλει να προκριθεί από αυτόν τον όμιλο. Το θέμα είναι να βρει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα ρυθμό, να διορθώσει την εικόνα του και να προσαρμοστούν ει δυνατόν άμεσα οι νέοι παίκτες. Εδώ μπαίνουν στην εξίσωση οι «παλιοί». Επιβάλλεται να πάρουν την ομάδα στα πρώτα καθοριστικά ματς στις πλάτες τους μέχρι να ρολάρουν ως σύνολο. Όταν μπει το νερό στ’ αυλάκι, όλα μετά θα είναι πιο εύκολα. Τώρα πως θα γίνει αυτό, χωρίς αγώνες Πρωταθλήματος, και με το Ρέντη να αδειάζει από τους διεθνείς, με συνέπεια να μην μπορεί να γίνει σωστή προπόνηση, ένας Θεός ξέρει. Για αυτό σας λέω, το νόμισμα πάντα έχει δύο όψεις.
