Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά
Ναι στεναχωρήθηκα, γιατί δεν θέλω να φέρνω ούτε ισοπαλία με την β΄ ομάδα μου στο προπονητικό διπλό, αλλά μέχρι εκεί. Δεν θα κάτσω ούτε να απαξιώσω, ούτε να μηδενίσω κανέναν από όλη την ομάδα, ακυρώνοντας μια ακόμη όμορφη χρονιά που ζω μαζί τους, γιατί πολύ απλά τίποτε δεν είναι ικανό να με «χαλάσει».
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει η να υποστώ συντριβή σε κάποιο από τα εναπομείναντα ματς , η να χαθεί το Κύπελλο πραγματοποιώντας τραγική εμφάνιση. Σε κανένα μέρος του πλανήτη, σε όλα τα Πρωταθλήματα καμία ομάδα δεν κερδίζει, πόσο μάλλον να παίζει συνεχώς καλά. Προπονητής και παίχτες ξέρουν πολύ καλά και που είναι και τι σημαίνει η φανέλα. Η δουλειά τους και οι επιτυχίες τους 3 χρόνια τώρα το μαρτυρούν. Δεν γίνεται κάθε φορά από τις ελάχιστες που δεν κερδίζουν να ξεκινάει το γαϊτανάκι της ισοπέδωσης και της απαξίωσης από ορισμένους. Οι οποίοι όλως τυχαίως τις περισσότερες φορές που κερδίζει η ομάδα απέχουν από τα «πανηγύρια».
Ούτε ένα μπράβο, ούτε ένα καλό λόγο δεν ακούς από το στόμα τους. Αν κάποιοι επειδή χάσαμε ένα παιχνίδι από τον ΠΑΟΚ δεν νοιώθουν υπερήφανοι για τον Ολυμπιακό και δεν μπορούν να βγουν από τα σπίτια τους όπως ξεχύθηκαν στο διαδίκτυο και λένε, τι να πω;
Μην νομίζουν όμως ότι είναι πιο «άρρωστοι» από τους υπόλοιπους η αγαπάνε περισσότερο την ομάδα. Έχοντας πάρει το 46ο Πρωτάθλημα ουσιαστικά από τον Δεκέμβριο και τυπικά 1,5 μήνα πριν τελειώσει η σεζόν, χάνοντας μόνο 1 ματς, φτάνοντας στους 16 του Γιουρόπα ξανά, με το 1,5 πόδι σε δεύτερο συνεχόμενο τελικό Κυπέλλου Ελλάδος, παίζοντας σχεδόν δύο χρόνια σερί θα έπρεπε να αισθάνονται όχι απλά υπερήφανοι αλλά εκστασιασμένοι για αυτά που ζουν και δεν έχουν προηγούμενο.
Ούτε εμείς οι μεγαλύτεροι όταν ανεβαίναμε κάθε χρόνο στην Τούμπα για να σπάσουμε την αρνητική παράδοση , δίνοντας ομηρικές μάχες στην κερκίδα, δεν εκφραζόμασταν τόσο απαξιωτικά για τις ομάδες μας όταν δεν τα κατάφερναν για διάφορους λόγους. Γιατί δεν χάναμε πάντα επειδή ήταν καλύτεροι. Ποιος ο λόγος να δημιουργείται κλίμα; Και ναι, το ματς ουσιαστικά ήταν «αδιάφορο».
Δεν έκρινε τίποτε απολύτως. Ήταν ένα αποτέλεσμα απλά για λόγους περισσότερο πρεστίζ. Όταν έπρεπε και φέτος και πέρσι και τα τελευταία 25 χρόνια τώρα , εκεί που έκαιγε η μπάλα φεύγανε με το κεφάλι σκυμμένο και την ουρά στα σκέλια, έχοντας κάνει το λιμάνι την Τούμπα άνω- κάτω.
Πανηγυρίζουν γιατί γλίτωσαν προσωρινά την «αποθέωση» από τους οπαδούς τους σε περίπτωση δεν κέρδιζαν. Πρώτα ο Θεός θα τα πούμε όταν «πρέπει» στο ΟΑΚΑ. Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον. Και τα άλλα δικέφαλα κοτόπουλα πανηγύριζαν την ισοπαλία στο Πρωτάθλημα και στα πλέι οφ , μετά την 5αρα στην έδρα τους είχαμε λαϊκά δικαστήρια εντός, εκτός και επί τα αυτά.
Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Ας ρωτήσουν ένα σωρό άλλους που χάλαγαν το στόμα τους, μας έδειχναν φανέλες η έκαναν χειρονομίες, ποια ήταν η κατάληξη τους. Δεν βγήκε τυχαία το λαϊκό οπαδικό άσμα… και τον Μάη θα είναι ωραία με την κού… , με την κούπα στον Περαία. Ο καθένας με ό,τι βολεύεται χαίρεται
