«Άλλοι» είναι αυτοί που ζουν σε παράνοια και βρίσκουν τους εαυτούς τους σπάνια
Με την αφορμή συμπλήρωσης 2 χρόνων από την ιστορική μέρα της αποχώρησης του Ολυμπιακού από την βρωμιά και την δυσωδία του Ελληνικού μπάσκετ, προσπάθησαν αρκετοί να αναλύσουν τα θετικά και τα αρνητικά της απόφασης. Έκαναν όλοι όμως ένα λάθος….
Δεν υπάρχουν αρνητικά… παρά μόνο θετικά!!! Έπιασε πάτο με την αποχώρηση του Ολυμπιακού το μπάσκετ. Απαξιώθηκε πλήρως η Α1. Έφυγαν τρέχοντας χορηγοί, ομάδες και… Πρόεδροι!!!!
Ομάδες δεν μπόρεσαν να παραμείνουν. ΠΑΟΚ και Άρης που υποβιβάστηκαν αγωνιστικά έμειναν ελλείψει άλλων στην Α1 στα χαρτιά!!!!!
Κανένας φίλαθλος δεν ενδιαφέρεται πλέον για το τι γίνεται. Κανείς δεν ξέρει την βαθμολογία. Ελάχιστοι βλέπουν τα ματς από την τηλεόραση.
Όσο και να προσπαθούν κάποιοι να πείσουν τον κόσμο για το αντίθετο, ήταν απόλυτα σωστή η απόφαση των Αγγελόπουλων.
Δεν είχε και δεν έχει καμιά απολύτως δουλειά η κρυστάλλινη και ηθική ομάδα του Ολυμπιακού να αγωνίζεται και να συμμετέχει σε προαποφασισμένα ως προς την τελική τους έκβαση Πρωταθλήματα.
Αποδείξαμε ότι ξέρουμε να χάνουμε στην Ευρωλίγκα. Δεν τρέξαμε να εφεύρουμε δικαιολογίες. Κάποιοι μίλησαν για τον ρυθμό που λείπει από την ομάδα. Ε, και; Τα ξέραμε όλα αυτά από την αρχή. Κανένας πόλεμος δεν κερδίζεται χωρίς μάχες και απώλειες. Τα κέρδη και τα οφέλη που θα έρθουν στο μέλλον όμως δεν τα αλλάζουμε με καμιά πρόκριση στην 8αδα της Ευρωλίγκα, ούτε καν με ένα ακόμη Φάϊναλ 4. Ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει νικητής στην Α1. «Άλλοι» θα είναι αυτοί που θα ζουν σε παράνοια και θα βρίσκουν τους εαυτούς τους σπάνια.
Σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει η ομάδα και μάλιστα με το πρόσωπο που έδειξε στο ματς με την Εφές. Δεν εκφράζεται όμως η αγάπη για την ομάδα και η αγωνία για το αύριο με ύβρεις και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς.
Αντιθέτως θα πρέπει η φετινή χρονιά να γίνει οδηγός για τις επόμενες χρονιές. Δεν «βγήκαν» κάποιοι παίχτες. Θα πρέπει οι αντικαταστάτες τους να είναι καλύτεροι και σίγουρα πιο «έμπειροι» στην Ευρωλίγκα. Υπάρχει όμως ένας κορμός βασικός για να προχωρήσουμε στην απαιτούμενη ενίσχυση. Σλούκας, Παπανικολάου, Μακ Κίσικ, Μάρτιν, Βεζένκοφ, Λαρεντζάκης….
Με την ψαλίδα από τις «ισχυρές» ομάδες να έχει ανοίξει, γίνεται ακόμη πιο απαιτητική η ενίσχυση με παίχτες αξίας σε καίριες θέσεις και όχι ρολίστες η να ψάχνουμε σε όλες τις θέσεις να μας κάτσουν συνεχόμενα «τζόκερ». Και θέλουμε εκτός από τον Μάρτιν και τον Κουφό (που αν είναι σε καλή κατάσταση θα πρέπει να μείνει και του χρόνου) και ένα ακόμη ψηλό.
Όπως θέλουμε από ένα παίχτη και σε όλες τις άλλες θέσεις της 5αδας. Ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης να είναι ο 13ος και ο 14ος παίχτης της ομάδας.
Υπάρχει μια λέξη που την αγνοούν όσοι μιλάνε ειδικά φέτος, απαξιωτικά για τα δύο ιερά τέρατα της ομάδας. Λέγεται σεβασμός για την αξία και την προσφορά τους. Πρέπει και οφείλουμε να «φύγουν» όπως τους αρμόζει. Σε γεμάτο ΣΕΦ και με τίτλους.
Υ.Γ. Γιατί είναι δηλαδή πιο αποτυχημένη η δική μας χρονιά και όχι των «εξασφύριχτρων», που είναι πιο κάτω στην βαθμολογία της Ευρωλίγκα, και διεκδικούν ένα πρωτάθλημα και ένα Κύπελλο (αν περάσουν το Περιστέρι), απαξιωμένο από το Λαύριο, και τον Προμηθέα;
