Ο Ολυμπιακός έχει ακόμη ελπίδες να προκριθεί στους «8» της Ευρωλίγκα. Δεν είναι όμως αυτό το ζητούμενο. Η εικόνα του Ολυμπιακού τον τελευταίο καιρό δεν πείθει κανέναν ότι μπορεί να προχωρήσει περαιτέρω. Και μιλάμε για την ίδια ομάδα που μέχρι πρότινος διεκδικούσε την προνομιούχο 4η θέση. Από το ματς με την Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ  και μετά, ο Ολυμπιακός είναι αγνώριστος. Χωρίς ενέργεια, χωρίς λύσεις στην επίθεση και με μια άμυνα, χαρά για τους αντίπαλους.

Αποκορύφωμα το ματς με την Ζαλγκίρις. Εκεί που μετά τα προηγούμενα αποτελέσματα, είχαμε την τεράστια ευκαιρία να προκριθούμε με μια νίκη και να φτάσουμε έως την 6η θέση. Δεν βγήκε όμως κανένας Ολυμπιακός στο παρκέ. Ή για να ακριβολογώ, βγήκαν μόνο οι Ουυέμπερ, Μιλουτίνοφ και ο καταβεβλημένος από πυρετό Πρίντεζης. Πώς να κερδίσεις όταν επιθετικά ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι ήταν ανύπαρκτοι; Γκος, Λεντέι και Τουπάν κυριολεκτικά απογοήτευσαν… Και όχι μόνο σε αυτό το ματς. Με Βεζένκοφ, Μάντζαρη και κυρίως Παπανικολάου σκιές του καλού τους εαυτού, ήταν άθλος που χάσαμε στις λεπτομέρειες, στο τέλος.

Δεν βλέπω πως ακόμη και αν περάσουμε τελικά την τελευταία αγωνιστική αν χάσουν (που είναι και το φυσιολογικό οι Αρμάνι (εκτός με Εφές ) και Ζαλγκίρις (εκτός από την Ρεάλ), φως στην άκρη του τούνελ στα προημιτελικά. Ο Ολυμπιακός  του πρώτου μισού της Ευρωλίγκα, ναι, αυτός που βλέπουμε τώρα, όχι. Ούτε περίμενα από ένα προπονητή  της αξίας του Μπλάτ να παρουσιάζει τέτοια εικόνα η ομάδα του, ειδικά την συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Σίγουρα οι απουσίες των Σπανούλη και Στρέλνιεκς έπαιξαν όλο αυτό τον καιρό σημαντικό ρόλο, αλλά σε ματς όπως το χτεσινό και την Κανάρια, έπρεπε και όφειλαν να εμφανιζόντουσαν οι υπόλοιποι καλύτεροι.

Δεν ωφελεί όμως να μένουμε στο παρελθόν. Οφείλουμε να κοιτάμε μπροστά. Από τώρα για τον Ολυμπιακό της νέας περιόδου.  Ποιοι θα μείνουν ( Μιλουτίνοφ-Οουέμπερ-Παπανικολάου κατ’ εμέ ), αν θα συνεχίσει ο Μπλατ να στηθεί πιο ορθολογικά (δεν γίνεται να στηριχτεί η νέα προσπάθεια σε  Σπανούλη και Πρίντεζη, μιας και λόγω ηλικίας θα πρέπει να έχουν λιγότερα και πιο ποιοτικά λεπτά συμμετοχής ) και αγωνιστικά και οικονομικά το μπάτζετ και κυρίως αν οι Αγγελόπουλοι έχουν την όρεξη και την οικονομική δυνατότητα (κάνοντας ακόμη μεγαλύτερη υπέρβαση)  να δημιουργήσουν μια ομάδα αντάξια αυτών που κατέκτησαν την Ευρωλίγκα. Χωρίς  ύβρεις, χωρίς απαξίωση, χωρίς ισοπέδωση, με ηρεμία και σύνεση να χτιστεί ο νέος Ολυμπιακός. Για την Ευρώπη, γιατί για εδώ μέσα, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ…