ΑΛΕΚΟΣ ΑΔΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Αυτά πρέπει να είναι τα κύρια συστατικά που χρειάζεται να έχει ο νέος Ολυμπιακός...

Δύσκολο στις μέρες μας; Το βλέπω ρομαντικά;

Μπορεί. Όχι όμως ακατόρθωτο. Δεν είναι ανάγκη να είναι μόνο Έλληνες. Κατά καιρούς έχουν αγαπήσει τον Ολυμπιακό και πάρα πολλοί ξένοι παίχτες. «Εμείς» οι οπαδοί τους «αναγκάσαμε» να ζήσουν μαζί μας τα καλύτερα ποδοσφαιρικά χρόνια της καριέρας τους. Είτε ήταν φτασμένοι, είτε ήρθαν για να την απογειώσουν.

Σχεδόν κανείς τους δεν ξεχνάει τις στιγμές που έζησε στην Ελλάδα. Πρωταθλήματα, Κύπελλα, Ευρώπη, δόξα, χρήματα, ανεπανάληπτες στιγμές μαζί με τον κόσμο σε φιέστες, αεροδρόμια, εκτός έδρας παιχνίδια... Το σάρωμα που θα επέλθει στο ρόστερ, ποδοσφαιρικά δεν έχει λογική.

Ηθικά όμως επιβάλλεται μετά την τραγική φετινή σεζόν που πέρα από όλα τα άλλα και τα λάθη που έγιναν φέρουν μεγάλη ευθύνη και οι ίδιοι. Ακόμη και αν χρειαστεί να είναι η επόμενη χρονιά μεταβατική. Είναι ένα στοίχημα που αν κερδηθεί δεν θα έχει προηγούμενο. Είναι πέρα από κάθε λογική μια εντελώς σχεδόν νέα 11άδα να «περπατήσει» άμεσα.
Να προλάβει να ετοιμαστεί για να περάσει τα προκριματικά στην Ευρώπη και να μπει στους ομίλους του Γιουρόπα.

Να δείξει άμεσα θέαμα και τους καρπούς της δουλειάς στην προετοιμασία. Θα πρέπει να δείξουμε εμπιστοσύνη, υπομονή και στήριξη όσο ποτέ άλλοτε. Θα έρθουν στο ρόστερ παίχτες από την ακαδημία , και ταλαντούχοι Έλληνες από μικρότερες ομάδες. Επιβάλλεται να πλαισιωθούν από έμπειρους όμως.

Κυρίως η 11άδα πρέπει να είναι ένα μείγμα εμπειρίας και ταλέντου. Με παίχτες γρήγορους. Να μπει ένα τέλος στο αργό ποδόσφαιρο των 2 τελευταίων ετών. Έχουμε ξεχάσει τι πάει να πει ντρίμπλα… φαντεζί ποδόσφαιρο... Θέλουμε, να μην τρώμε πλέον αστεία γκολ... να βλέπουμε τους παίχτες να γυαλίζει το μάτι τους και να πνίγουν τον κάθε αντίπαλο.

Μέχρι να αναχωρήσει η ομάδα για την προετοιμασία όμως θα πρέπει να έχει σχεδόν ολοκληρωθεί το μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ και ειδικότερα της 11άδας που θα διεκδικήσει την πρόκριση στο Γιουρόπα. Θα μπορέσει να γίνει αυτό;

Το παρελθόν μας έχει δείξει πως όχι... Επιβάλλεται όμως να γίνει με κάθε κόστος. Για να έχει 1,5 μήνα η ομάδα να δουλέψει με όλα της τα όπλα στην προετοιμασία. Είδαμε όλοι τις φετινές καταστροφικές συνέπειες της περσινής.

Με οδηγό λοιπόν την περσινή χρονιά θα πρέπει οι επιλογές αυτών ειδικά που θα πλαισιώσουν την βασική 11άδα να γίνουν με όσο το δυνατόν πιο αυστηρά και επιλεκτικά κριτήρια. Ο Ολυμπιακός «πέταγε» λεφτά σε κάποια μεγάλα συμβόλαια που έμεναν αν είναι δυνατόν στον πάγκο η ακόμη και εκτός αποστολής.

Τα «μεγάλα» συμβόλαια επιβάλλεται να πάνε σε παίχτες ηγέτες και όχι σε παίχτες που κρύβονται. Σε παίχτες που θα πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους στα κρίσιμα ματς, που θα ξεσηκώνουν τον κόσμο με τις ενέργειες τους, που θα κρατάνε τα αποδυτήρια υγιή και θα σέβονται πρώτα οι ίδιοι τις αποφάσεις του προπονητή. Μα πάνω από όλα πρέπει εμείς να δείξουμε ότι στηρίζουμε αυτό που φτιάχνεται. Εγώ «δεν θέλω» παίχτες από το «πάνω ράφι» με υφάκι που να έρχονται μόνο για να αυξήσουν τον τραπεζικό τους λογαριασμό... Θέλω παίχτες που να μου προσφέρουν, να δίνουν τα πάντα σε κάθε αγώνα, να γουστάρουν που παίζουν στον Ολυμπιακό.

Και ας τους λένε όπως θέλουν. Και ει δυνατόν να «σκαρφαλώνουν» στα κάγκελα μετά τα γκολ. Να γίνονται ένα με την κερκίδα. Να στεναχωριούνται όταν χάνουν. Όχι να τρέχουν στα μπουζούκια μη τυχόν και χαθεί το βράδυ που αρκετοί από τους οπαδούς μας έστω και αν είχαν κριθεί όλα, έστω και αν το έργο το είχαν ξαναδεί δεν κοιμήθηκαν από την σκασίλα τους.