Γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή
Η ποδοσφαιρική χρονιά οδεύει σιγά-σιγά προς το τέλος της και μετά από πάρα πολλά χρόνια, δεν μας αφήνει απολύτως τίποτε θετικό για να θυμόμαστε. Ίσως το μόνο θετικό είναι η αναγνώριση των λάθος επιλογών που έγιναν σε όλους τους τομείς και η θέληση να διορθωθούν άμεσα. Η πρόσληψη του Πέδρο Μαρτίνς στον πάγκο, για πρώτη φορά τόσο νωρίς, πριν καν ακόμη τελειώσει η σεζόν, δείχνει πως άπαντες έχουν αποφασίσει να μην υπάρξει δεύτερη χρονιά χωρίς επιτυχίες. 2 χρόνια τώρα (κυρίως, όμως, φέτος) έχουν υποφέρει τα μάτια μας από την έλλειψη θεάματος και πάθους. Η ομάδα δεν χτίζεται σωστά, δεν δουλεύει, άσχετα αν πέφτει χρήμα σε συμβόλαια και ομάδες. Οι πολλές αλλαγές αποδείχτηκε πως επηρεάζουν και αυτές το όλο κλίμα αν και στις περισσότερες περιπτώσεις, αν όχι όλες, ούτε ο σύλλογος, πόσο μάλλον οι παίκτες, δεν μπορούσαν να αρνηθούν να μεταγραφούν σε ομάδες από καλύτερα πρωταθλήματα και με μεγαλύτερες απολαβές.
Είναι ίσως η μοναδική χρονιά που όποιος παίκτης από το φετινό ρόστερ και να αποχωρήσει δεν θα μας «κακοφανεί». Στη συνείδηση των περισσοτέρων οπαδών μας, όλοι είναι «χρεωμένοι» για τη φετινή τραγική εικόνα. Μπορούμε να δεχτούμε ένα σωρό δικαιολογίες, αλλά όχι απαράδεκτες συμπεριφορές μέσα και έξω από τα γήπεδα, την έλλειψη πάθους, φιλότιμου και σεβασμού στη φανέλα και τον κόσμο της. Στα ματς ειδικά του Ελληνικού πρωταθλήματος με αυτούς τους αντιπάλους, δεν «χρειάζεσαι» προπονητή για να τα κερδίσεις. Ποιους παίκτες και ποιους προπονητές παρέταξαν, δηλαδή, οι αντίπαλοι μας απέναντι μας; Πόσο μάλλον όταν όλοι έβλεπαν τον «πόλεμο» που δεχόμασταν εντός και εκτός γηπέδων. Καμιά αντίδραση από τα καλοπληρωμένα καλόπαιδα μας. Ελάχιστοι «τίμησαν» την φανέλα (Προτό, Σισέ, Κούτρης, Ρομαό, Μάριν, Ανσαριφάρντ), ενώ κάποιοι άλλοι παρασύρθηκαν από τη γενικότερη μετριότητα (Ταχτσίδης, Φορτούνης, Ένγκελς). «Κάποιοι» από αυτούς, συν τους πιτσιρικάδες Ανδρούτσο και Νικολάου, θεωρώ ότι έχουν θέση στο ρόστερ της επόμενης περιόδου.
Όπως καταλαβαίνετε, χρειάζεται γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή. Με παίκτες που θα θέλουν να έρθουν, να έχουν όνειρα και φιλοδοξίες, με συμβόλαια όχι μεγάλα αλλά με μεγάλα πριμ κατάκτησης στόχων και κυρίως με σεβασμό στους οπαδούς. Δυστυχώς, «καλοί» Έλληνες 11αδάτοι να βγουν μπροστινοί, δεν υπάρχουν. Άρα οι επιλογές των ξένων που θα γίνουν θα πρέπει να γίνουν με όσο το δυνατόν πιο αυστηρά κριτήρια. Δεν αρκεί μόνο το ταλέντο. Ούτε το «όνομα». Η ομάδα επιβάλλεται να γίνει γρήγορη και θεαματική. Οι μεταγραφές στα δύο άκρα της επίθεσης και στις τρεις θέσεις των χαφ θα κρίνουν την επιθετική της εικόνα. Όπως απαιτείται και ένα ακόμη σέντερ φορ, να συμπληρώσει τους Ανσαριφάρντ και Μάνο, στόπερ (ακόμη και αν έρθει ο Λαΐφης) και δύο πλάγια μπακ. Θα ήταν ευχής έργον αν μπορέσουν να πουληθούν οι Ομάρ, Χατζισαφί, Βούκοβιτς, Μάρτινς, Οτζίτζα, Πάρντο, Σεμπά, Τζούρτζεβιτς, κάποιος ή και οι δύο από τους Σισέ και Ένγκελς, και να βρεθεί λύση με τον Εμενίκε, ώστε να εξοικονομηθούν επιπλέον χρήματα για τις μεταγραφές που επιβάλλεται να γίνουν.
Πάνω από όλα, όμως, μένει να αποδειχθεί πως ο Μαρτίνς ήταν η καλύτερη επιλογή για τον πάγκο. Γιατί μόνο με τα «υλικά» δεν χτίζεται κάτι καλό. Αν τον αντιμετωπίσουμε πρώτοι εμείς με καχυποψία θα πάει και αυτός άκλαυτος. Ας του δώσουμε την ευκαιρία και την πίστωση χρόνου να μας δείξει αν μπορεί να τα καταφέρει.
Υ.Γ: Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε ότι υπάρχει και μια πλειάδα παικτών όπως οι Γιαννιώτης, Ρισβάνης, Πασαλίδης, Ιγκόρ, Τσιμίκας, Σιώπης, Μανθάτης που στην προετοιμασία θα πρέπει να πείσουν τον Μαρτίνς ότι αξίζουν να στελεχώσουν το ρόστερ.
Y.Γ.2: Ο Μιραλάς, αν θέλει πραγματικά να μείνει, ξέρει τι πρέπει να κάνει...
Υ.Γ.3: 2-3 παίκτες στο ρόστερ καλό θα είναι να προέρχονται από την Ακαδημία.
Υ.Γ.4: Η πρόκριση για το Βελιγράδι περνάει από το ΣΕΦ. Δεν νοείται να μην είναι κατάμεστο και στα δύο ματς με τη Ζαλγκίρις και όχι μόνο.
Υ.Γ.5: Και να αποσχιστείτε «ακατοίκητοι» στο μυαλό, πάλι στην καλύτερη δεύτεροι θα είστε.
Υ.Γ.6: Ό,τι και να λέτε, η γιγάντωση του Ερασιτέχνη βρίσκεται στα δικά μας χέρια.
Υ.Γ.7: R.I.P.
