Μακάρι οι στεναχώριες μας από δω και μπρος να είναι ότι πήραμε το ένα από τα δύο ευρωπαϊκά τρόπαια που διεκδικήσαμε την ίδια μέρα, με διαφορά ελάχιστων ωρών. Μακάρι να μην προσπαθούμε διαρκώς για υπερβάσεις και να μπορέσουμε να φτιάξουμε ακόμη καλύτερες ομάδες. Με 80.000 ως μέλη και με κάρτα φιλάθλου, αυτά μπορούμε να προσφέρουμε. Οι ομάδες μας είναι εδώ, έτοιμες, στημένες, με περιθώρια βελτίωσης αν έρθουν ακόμη καλύτεροι ξένοι και ξένες αθλήτριες.

Τα όνειρά μας, δεν έχουν ταβάνι. Ούτε σταματάνε ποτέ. Το θέμα είναι πόσοι ενδιαφέρονται. Λίγοι, προερχόμενοι από το οπαδικό κίνημα της Θύρας 7, ξεκίνησαν την προσπάθεια αναγέννησης και σωτηρίας του Ερασιτέχνη, ακολούθησαν ελάχιστοι δίνοντας το «παρών» σε όλα τα τμήματα, για να φτάσουμε σήμερα να χαιρόμαστε εκατομμύρια την κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τροπαίου, και τη συμμετοχή σε τελικό ακόμη ενός τμήματος. Και δεν σταματάμε εδώ... Παρασκευή και Σάββατο τα κορίτσια μας στο πόλο, μετέχουν σε ένα ακόμη Final 4, στην Ισπανία. Θα προσπαθήσουν να φέρουν αυτό που μας στέρησε η διαιτησία με την Κίρισι. Ακολουθεί μετά η Γένοβα και οι Άντρες μας στο πόλο. Αυτός είναι ο Ολυμπιακός.

«Κύριε» Βασιλειάδη σας επιστρέφουμε πίσω τα συγχαρητήρια σας. Δεν τα θέλουμε από ανθρώπους ανίκανους που πολεμάνε τον σύλλογο. Εδώ που φτάσαμε, πήγαμε μόνοι μας και με τη συμπαράσταση του ανθρώπου που κατηγορείται άδικα. Εσείς και οι όμοιοι σας δεν δικαιούστε ούτε καν  να γλείφετε. Στην συνείδηση του κόσμου του Ολυμπιακού είστε καταδικασμένοι.

Όσον αφορά τον κόσμο στο ΣΕΦ... Μπράβο σε αυτούς και μόνο που κάθισαν μέχρι το τέλος και δεν σταμάτησαν να τραγουδάνε και να χειροκροτούν την προσπάθεια των παιδιών. Για να τους στηρίξουν ψυχολογικά καθώς υπάρχουν μπροστά μας δύο εγχώρια τρόπαια που τα θέλουμε όσο τίποτε άλλο. Πρωτάθλημα και Κύπελλο στο λιμάνι. Έτσι πρέπει να κλείσει η φετινή χρονιά. Οι υπόλοιποι που φύγατε και όσοι γινόταν ο τελικός στο ΣΕΦ, μπορούσατε και δεν ήρθατε, ανήκετε στην κατηγορία των πανηγυρητζίδων. Σε αυτούς που το μόνο που ξέρουν είναι να κατηγορούν και να έχουν γνώμη και άποψη για τα πάντα. Αυτή είναι η αλήθεια και σε όποιους αρέσει. Δεν γίναμε οπαδοί για τα τρόπαια. Αλλά για αυτό που πρεσβεύει ο δαφνοστεφανωμένος.

Τα τρόπαια είναι η κατάληξη των κόπων και της δουλειάς μιας ολόκληρης χρονιάς. Η μαγεία είναι η ερυθρόλευκη κερκίδα που έζησα στο ΣΕΦ, για μια ακόμη φορά. Εσείς όλοι οι νεότεροι που αναπολείτε τα παλιά χρόνια, πού είστε να ζείτε αυτές τις στιγμές; Ολυμπιακός δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ. Είναι πολλά περισσότερα. Ο πόνος και η ζήλεια των αλλόθρησκων για αυτό που ζήσαμε χτες και για αυτά που έρχονται, είναι η καλύτερη απόδειξη. Απορώ πως δεν έδωσαν συγχαρητήρια και στην Μπούρσα για την προσπάθειά της να μας στερήσει το τρόπαιο. Αλλόθρησκε, πονάς και φταίει σίγουρα ο Πειραιάς...