Ο Ολυμπιακός είναι πολλά παραπάνω από μια ήττα και ένα χαμένο πρωτάθλημα...
Δεν τα καταφέραμε. Μείναμε από «βενζίνη». Μετά την Κωνσταντινούπολη, ο Ολυμπιακός δεν είχε τις δυνάμεις και το καθαρό μυαλό να διαχειριστεί τα πλέι οφ του πρωταθλήματος. Σχεδόν σε όλη την σειρά των αγώνων, δεν ήταν καλός. Έπαιζε πιο πολύ με την καρδιά και το πνεύμα που αρνιόταν να παραδοθεί. Κι όμως, ακόμη και έτσι, θα μπορούσε να ήταν διαφορετική η κατάληξη, αν δεν μας «έσφαζαν» στο δεύτερο ματς στο ΟΑΚΑ, που ήταν το καλύτερο του Ολυμπιακού σε όλη την σειρά. Δεν μας άφησαν οι γκρι να κερδίσουμε και να κάνουμε το 0-2 στην σειρά. Τους άφησαν ζωντανούς, επιτρέποντας τους να διεκδικήσουν τον τίτλο στη συνέχεια. Όπως τους επέτρεψαν και πάλι να έρθουν στο ΣΕΦ και να βρίζουν ασύστολα προκαλώντας (η συμπεριφορά αυτή δεν είχε σχέση με τα επεισόδια, ε;) χωρίς να ευαισθητοποιηθεί κανείς, από κομισάριους, διαιτητές, γραμματεία, και κυρίως η αστυνομία. Αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι κατακριτέες; Μόνο οι άλλες των ανεγκέφαλων είναι; Στους οπαδούς, όλοι σας είσαστε λαλίστατοι και τους στολίζετε με ένα σωρό κοσμητικά επίθετα. Στους «άλλους», σαν γνήσιες όρνιθες, δεν μιλάτε καν, όχι να καταδικάσετε. Και δεν είναι η πρώτη φορά που υπάρχει και οπτικό και ακουστικό ντοκουμέντο. Το μπάσκετ δεν το σκοτώνουν μόνο οι ανεγκέφαλοι των κερκίδων. Εμείς φοράμε παντελόνια. Δεν μας έφταιξε καμιά διαιτησία στο 5ο παιχνίδι. Αυτοκτονήσαμε. Ξέρετε όλοι όμως ότι είχε προηγηθεί σφαγή και δεν μιλήσατε. Ξέρετε πότε. Τότε που αποθεώνατε την «ομορφιά» του παιχνιδιού. Γλείψτε τους αγαπητικούς σας από φόβο και μόνο. Πήραν ανάσα οι στερημένοι σε όλα τα σπορ παντοτινοί. Πανηγυρίστε μαζί με αυτούς που βρίζονται και ξεκατινιάζονται μεταξύ τους! Και πώς να μην πανηγυρίζετε, άλλωστε. Τον Ολυμπιακό κερδίσατε. Μια φορά τον χρόνο περιμένετε μπας και σας κάτσει αυτή η στιγμή. Όσο για μας, προχωράμε. Στεναχωρηθήκαμε, αλλά ως εδώ. Σίγουρα θα υπάρξουν αποχωρήσεις. Χάκετ, Γιάνγκ, Γουότερς, Λοτζέσκι... οι υποψήφιοι. Μακάρι να έρθουν ακόμη καλύτεροι, με γνώμονα, πάντα, ότι πρέπει να κερδίζουμε και τους γκρι στην Ελλάδα και το ρόστερ να είναι γεμάτο για να ανταπεξέρχεται ως το τέλος την κούραση από τα τόσα πολλά παιχνίδια της σεζόν. Ο Ολυμπιακός είναι πολλά παραπάνω από μια ήττα και ένα χαμένο πρωτάθλημα. Είναι ένα μαγικό ταξίδι, στα μονοπάτια της ιδεολογίας του δαφνοστεφανωμένου. Εγώ θα είμαι πάντα μαζί του γιατί μου ομορφαίνει τη ζωή...
Υ.Γ.: Φαντάζομαι όλοι εσείς οι αποθεωτές της «εξυγίανσης» που επικρατεί στο μπάσκετ, θα γράψετε τα συμβόλαια και τα πριμ των παικτών της πρωταθλήτριας ομάδας, όπως επίσης και το μετοχικό της κεφάλαιο, αλλά και τα ποσά που δίνει στην εφορία. Έτσι, απλά ενημερωτικά μωρέ...
Υ.Γ.2: Καλό καλοκαίρι σε όλους. Το φετινό κοντέρ στα 4 κύρια ομαδικά αθλήματα, έγραψε... Ολυμπιακός 9 κούπες, 3 ευρωπαϊκούς τελικούς και μια συμμετοχή στο Final 6 του Champions League στο πόλο, ΠΑΟΚ 2, ΠΑΟ 2, Βουλιαγμένη 1, Λοιποί συγγενείς 0...
