Όλοι μιλάνε με θαυμασμό (τουλάχιστον στην Ευρώπη) για την ωραία ομάδα που έχει φτιάξει ο Ολυμπιακός... Εδώ στην Ελλάδα το κόμπλεξ βάζει παρωπίδες στους οπαδούς των άλλων ομάδων και τους ελεγχόμενους αντικειμενικούς... Κανένας όμως δεν λέει τι ακριβώς έχει γίνει... Να το κάνω λιανά;;; Πού έπαιζαν πριν έρθουν στον Ολυμπιακό όλοι αυτοί οι παίχτες;;; Ρομπέρτο... βολόδερνε δανεικός... Ελαμπντελαουϊ και Μαζουάκου έπαιζαν στις Μπράουνσβαϊγκ και Βαλενσιέν που είχαν πέσει κατηγορία... Σιόβας στον Πανιώνιο και Μποτία, πάγκο στην Σεβίλλη... Τον Μιλιβόγιεβιτς έψαχνε να τον ξεφορτωθεί η Άντερλεχτ... Κασάμι στην Φούλαμ που υποβιβάστηκε... Φορτούνης, τον έδιωξε στην ουσία η Καϊζερσλάουτεν... ο Ντουρμάζ στην άσημη Γκεντσερμπιρλιγκί... o Πάρντο στη Μπράγκα... και τον Ιντέγε τον είχαν για πούλημα στην Μπρόμγουϊτς... Και τι κατάφεραν όλοι αυτοί μαζί;;;

Να φτιάξουν ένα δυσκολοκατάβλητο σύνολο... Ο Ολυμπιακός έφερε τον Σίλβα και τους μεταμόρφωσε από ασχημόπαπα σε κύκνους... Εκτόξευσε την αξία τους στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο!!! Μήπως τα ίδια δεν είχαν γίνει παλιότερα και με τους Μιραλάς, Τουρέ, Καστίγιο, Μήτρογλου, Σάμαρη, Χολέμπας, Τοροσίδη, Μανωλά, Φετφατζίδη;;; Μέσω του Ολυμπιακού δεν προξένησαν το ενδιαφέρον μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων;;; Άλλοι όταν τους αποκτήσαμε, κόστισαν αρκετά... άλλοι λίγα... άλλοι δεν είχαν στον ήλιο μοίρα... Όλοι τους όμως έχουν ένα κοινό σημείο...

Τους εμπιστεύτηκε ο σύλλογος... Τους πίστεψε... Επένδυσε επάνω τους... και τους έκανε μέλη στη μεγαλύτερη αθλητική οικογένεια του πλανήτη... Στο ματς με την Άρσεναλ ο Ολυμπιακός καλείται να ολοκληρώσει τη φετινή του υπέρβαση και να προκριθεί... Οι "άλλοι" περιμένουν στην γωνία να αποκλειστούμε για να βάλουν τους βαλτούς τους να γράφουν για αποτυχία... Εμείς απλά περιμένουμε να ζήσουμε ακόμη μια μαγική βραδιά... Εμείς δεν ονειρευόμαστε... Το ζούμε... Αυτοί είναι εκείνοι που αποφεύγουν να περνάνε από... παιδικές χαρές, γιατί τους φέρνει άσχημες θύμισες η... τρα-(Γκα)μπάλα!!!

Αυτή την εικόνα ΟΛΟΙ όσοι την ζήσαμε δεν θα την βγάλουμε ποτέ από το μυαλό μας... Είναι το τέλος μιας εποχής και η αρχή μιας άλλης ακόμη καλύτερης... Όλοι όσοι δακρύσαμε εκείνη την ημέρα, ξέραμε ότι θα ζήσουμε ακόμη καλύτερες βραδιές... μάγκικες και μαγικές... από την ερυθρόλευκη με τον δαφνοστεφανωμένο... Δεν έχουν σημασία τα ονόματα που φοράνε αυτή τη φανέλα... σημασία έχει αυτό που είναι στο μέρος της καρδιάς και όλοι εμείς οι τρελοί και αιώνια πιστοί στις κερκίδες... Αυτά τρέμουν όλοι οι αντίπαλοι μας... Νοιώθουμε ευλογημένοι που οι μεγαλύτεροι ηγέτες της ιστορίας μας ήταν και είναι οπαδοί του Ολυμπιακού... ΓΟΥΛΑΝΔΡΗΣ-ΝΤΑΪΦΑΣ-ΚΟΚΚΑΛΗΣ-ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ... Δεν είναι μακριά η μέρα που τα πρωταθλήματα που θα έχουμε κατακτήσει θα είναι... μισός αιώνας ζωής... δεν γίναμε όμως Ολυμπιακοί από τα πρωταθλήματα...

Γίναμε από την μαγκιά και την μπέσα που ανέκαθεν εξέφραζε η ερυθρόλευκη κερκίδα... Γίναμε από την ιδεολογία που εκφράζει η ερυθρόλευκη φανέλα... Γίναμε από τις χιλιάδες του αγνού μεροκαματιάρη λαού που στοιβαζόταν στις κερκίδες του ποδηλατοδρόμιου... Γίναμε από την τρέλα των παππούδων μας και των πατεράδων μας που κοιμόντουσαν κατά χιλιάδες στις όχθες ακόμη και ποταμιών μέχρι να ξημερώσει και να δουν την Ολυμπιακάρα τους... Γίναμε από το αίμα που βάψαμε τις κερκίδες του ναού... μια ανθρωποθυσία που δεν θα ξεχαστεί ποτέ όσα χρόνια και αν περάσουν...

Γίναμε από το σύνθημα που κάνουμε κάθε χρόνο πράξη... ΘΡΥΛΕ ΘΥΜΗΣΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΣΕ ΘΕΛΟΥΝΕ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΣΟΥ!!! ΘΡΥΛΕ, ΜΠΟΡΕΙΣ-ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!!!