Το 2024 να είναι η βάση για αυτά που θα έρθουν τα επόμενα χρόνια!
Η μαγική χρονιά φτάνει στο τέλος της. Λίγο πριν την συμπλήρωση των 100 χρόνων μεγαλείου, γευτήκαμε τις ομορφότερες στιγμές της ζωής μας. Όνειρα δεκαετιών που τα κάναμε πραγματικότητα. Μαγικές στιγμές που τις ζήσαμε. Λεπτά που φάνταζαν αιώνας. Άπειρα συναισθήματα , δάκρυα χαράς, στιγμές υπερηφάνειας και δικαίωσης. Από εκείνο το βράδυ της 29ης Μαίου και μετά ,τίποτε δεν είναι πια το ίδιο στην ποδοσφαιρική πραγματικότητα της χώρας. Τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί, με την πρώτη φορά. Και αν κάποιος μπορεί να το επαναλάβει θα είναι πάλι μόνο ο Ολυμπιακός. Αφήνουμε πίσω μας όλους τους άλλους να ζούνε μέσα στα κόμπλεξ , την μιζέρια , τις εμπάθειες και την λάσπη της απαξίωσης και της προπαγάνδας τους.
Η σκηνή που η ΟΥΕΦΑ χαράζει πάνω στο τρόπαιο το όνομα του συλλόγου, δεν θα σβηστεί ποτέ από το μυαλό κανενός. «Στήστε» διαιτησίες, πάρτε τον «έλεγχο» όσων ΕΠΟ θέλετε, «κατασκευάστε» κατηγορίες, «καταδικάστε» μας, βόθροι ήσασταν και πιόνια θα είστε μια ζωή. Δεν μας αγγίζει πλέον κανένα αφήγημα σας. Δεν μπορείτε να σπιλώσετε τις κορυφαίες στιγμές του συλλόγου. Σας καταντήσαμε και με την βούλα μ@λ@κες. Μια ζωή «υπήρχατε» για να απαξιώνετε κάθε επιτυχία μας. Η «εκδίκηση» μας ήταν μοναδική. Ζήσατε για να πιείτε μέχρι τέλους το πικρό ποτήρι της ανύψωσης του ευρωπαϊκού τροπαίου στον Ουρανό της Ελλάδος, από τον άνθρωπο που πολεμάτε χρόνια τώρα , ακριβώς για αυτόν τον λόγο. Για να μην γιγαντώνει τον Ολυμπιακό.
Μια ζωή θα είστε «υπάλληλοι» γελωτοποιών και περαστικών. Από δω και μπρος θα ζείτε με τον φόβο μην επαναληφθεί κάτι ανάλογο ξανά από τον Ολυμπιακό. Θα το βουλώνετε, βλέποντας το σύστημα να συνεχίζει να «σπρώχνει» στην Ψωροκώσταινα τα ρετάλια σας, μπας και κλαπεί ένα ακόμη Πρωτάθλημα.
Η κατάρα μας θα είναι να πανηγυρίζετε στην χάση και στην φέξη τέτοια Πρωταθλήματα, και όταν θα βγαίνετε στην Ευρώπη να σας ταράζουν στην καρπαζιά, ομαδούλες. Ο κόσμος του Ολυμπιακού έδωσε το έναυσμα για το μέλλον Βαγγέλη. «Γιατρέ» μου δεν μας φτάνει ένα Ευρωπαϊκό. Ενίσχυσε την ομάδα. Διόρθωσε τα καλοκαιρινά λάθη. Για να έρθει πιο εύκολα το 48ο και να συνεχίσουμε στο Γιουρόπα, ει δυνατόν, γιατί όχι μέχρι τον τελικό. Δεν θέλει γκρέμισμα ο Ολυμπιακός. Έχει βάσεις. Απογείωσε τον με 3-4 δυνατές προσθήκες. Δεν μας νοιάζει πως θα λέγονται. Μας νοιάζει να έχουν τα χαρακτηριστικά που θέλουμε, να είναι «έτοιμοι» από κάθε άποψη και να μπουν άμεσα, κάτω από τις οδηγίες του Μεντιλίμπαρ.
Όλη η Ευρώπη μιλάει για τα κατορθώματα του Ολυμπιακού. Τώρα είναι η μεγάλη μας ευκαιρία να εκμεταλλευτούμε πλήρως τις συνθήκες που εμείς δημιουργήσαμε για να εδραιωθούμε στην συνείδηση της ευρωπαϊκής φίλαθλης κοινής γνώμης. Για αυτό πρέπει να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο ψαγμένες από κάθε άλλη φορά οι μεταγραφικές μας κινήσεις. Λίγοι και καλοί. Θεωρώ ως απολύτως κομβικό το χρονικό σημείο που καλούμαστε να απογειωθούμε.
Οφείλουμε να «υπερασπιστούμε» με κάθε κόστος, την κορυφή της Ευρώπης που κατακτήσαμε. Γιατί έτσι μας βλέπουν, έτσι μας αντιμετωπίζουν, όλοι οι σύλλογοι της Ευρώπης. Δεν είμαστε για να καθόμαστε να ασχολούμαστε με τον κάθε γραφικό ντόπιο πονεμένο όπως και να λέγεται. Τους αφήνουμε να βράζουν στο ζουμί τους. Κοιτάμε μόνο πως θα «εξασφαλίσουμε» το Νταμπλ στην Ελλάδα, παράλληλα με την συμμετοχή μας απ΄ ευθείας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ την επόμενη σεζόν, και πόσο θα μας στοιχίσει το ταξίδι στο Μπιλμπάο. Την ίδια ώρα που «άλλοι» θα σπρώχνουν για να ισοφαρίσουν τον Λεβαδειακό με τα φαντάσματα της Νόα και του Ελ Κααμπί να πλανώνται στην ατμόσφαιρα, , «άλλοι» θα προχωράνε με τους εκάστοτε Μουτίνιο και 16 γκολ επιθετική συγκομιδή, και «άλλοι»… ωχ μα τι λέω… , δεν υπάρχουν «άλλοι»!
