Διεκδικούμε ΟΛΑ τα εγχώρια τρόπαια και συνεχίζουμε σε ΟΛΕΣ τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις
Να ποιος είναι ο Ολυμπιακός, να ποιος είναι ο λαός του!. Την Τρίτη να κερδίζεις την Σαμπαντέλ στο Καπαγέρωφ και να προκρίνεσαι στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ , την Τετάρτη μέσα σε μια καταπληκτική ατμόσφαιρα στο Ρέντη να σκαρφαλώνεις με νίκη στην 2η θέση του ομίλου στο Τσάμπιονς Λιγκ, σήμερα να βρίσκεσαι στις επάλξεις για την 6η συνεχόμενη νίκη επί της Μπασκόνια αυτή την φορά στο ΣΕΦ, και την Κυριακή να γεμίζεις το Καραϊσκάκη βοηθώντας την ομάδα να περάσει μόνη πρώτη στην βαθμολογία στο ποδόσφαιρο.
Και όλα αυτά ενώ λίγα 24ωρα πριν έχεις δώσει το παρόν από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και την Ηλιούπολη. Επειδή λοιπόν είμαστε ανικανοποίητοι, μπορούμε να δίνουμε το παρόν ακόμη περισσότεροι. Αλήθεια πόσοι άραγε να έκαναν δεύτερες σκέψεις που δεν συμμετείχαν σε αυτή την ερυθρόλευκη τρέλα της κερκίδας; Ποτέ δεν είναι αργά θα πω εγώ. Γιατί; Γιατί μπροστά μας έχουμε πολλά σημαντικά παιχνίδια ακόμη μιας και ο Ολυμπιακός διεκδικεί ΟΛΑ τα εγχώρια τρόπαια, και συνεχίζει σε ΟΛΕΣ τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις και στα 8 ομαδικά αθλήματα , στα 6 δε από αυτά στο κορυφαίο επίπεδο. Με ότι αυτό συνεπάγεται από πλευράς κούρασης, ρόστερ, μπάτζετ και γενικότερων εξόδων. ΚΑΜΙΑ άλλη ελληνική ομάδα δεν έχει την ικανότητα να μας ακολουθεί μιας και έχουν όλες την προσοχή τους στραμμένη σε σαφώς λιγότερα τμήματα.
Επιλέγουν αθλήματα, τμήματα και φυσική παρουσία οι οπαδοί τους σε συγκεκριμένα ματς μόνο για λεζάντα και φωτογραφία. Καμιά άλλη ελληνική ομάδα δεν επενδύει παντού όπως ο Ολυμπιακός. Καμία άλλη ελληνική ομάδα δεν γεμίζει με τέτοιους ξέφρενους ρυθμούς την τροπαιοθήκη της. Αντί να μας «μισούν», ας ανοίξουν τα μάτια τους όλοι , όχι να μας μοιάσουν, απλά να προσπαθήσουν να γίνουν καλύτεροι. Για να γουστάρουμε και εμείς ακόμη περισσότερο όταν τους κερδίζουμε. Όπως γουστάρουμε να κερδίζουμε και τα προβλήματα μας, και την διαιτησία, και την κούραση από τα συνεχόμενα ματς. Άλλη ομάδα και μιλάω σε όλα τα αθλήματα, με τέτοιες σημαντικές απουσίες ( Βεζένκοφ, Ντόρσεϊ, Έβανς, Ατανασίεβιτς, Τζούριτς, Σλίσκοβιτς, Ιβάνιακ, Νικολοπούλου) θα λύγιζε. Όχι ο Ολυμπιακός όμως. Και μην χασκογελάνε κάποιοι αλλόθρησκοι. Οι περιστασιακές ήττες δεν είναι λύγισμα. Ας μας δείξουν τα βαζελάκια φωτό από τις κερκίδες των τμημάτων τους σε Μετς και Χολαργό σε κρίσιμα ευρωπαϊκά ματς που τους μετράμε έναν- έναν να δουν τι σημαίνει αδιαφορία.
Πλέον μόνο η Ευρωλίγκα τους έχει απομείνει. Και στο ποδόσφαιρο αν δεν τους πηγαινοέφερναν τσάμπα άδειες θα ήταν οι κερκίδες. Μπροστά στο μεγαλείο του Ολυμπιακού το να μας κουνάνε το δάχτυλο οι μόνιμοι νάνοι μονοαθλητικοί οπαδοί και ρεπόρτερ, μόνο θυμηδία μας προκαλεί.
Κάποτε ήταν το αντίπαλο δέος. Αιώνιο και δεύτερο αλλά αντίπαλο. Τώρα δεν υπάρχει καν σύγκριση σε κανένα επίπεδο. Η δική τους «απάντηση» στο σύνθημα μας, στιγμές της δόξας σου χαρές δικές μας, κάλλιστα θα μπορούσε να είναι στιγμές της λύπης σου ντροπές δικές μας. Οι άνθρωποι μιλάμε είναι κινητά αγάλματα όποτε αντικρίζουν τον Ολυμπιακό. Μέχρι σήμερα, μόνο φέτος, έχουν να επιδείξουν δύο μόλις νίκες στο μπάσκετ αντρών και γυναικών(έναντι επίσης δυο δικών μας στο μπάσκετ αντρών συνοδευόμενη η μια και από κατάκτηση τροπαίου) και μια ισοπαλία. Στο Πόλο δεν έχουν χάσει γιατί απλά είναι σε άλλο όμιλο, και στο Βόλεϊ τους πήραμε τα σώβρακα. Πλην ενός μόλις παιχνιδιού όλα τα άλλα τα έχουν παίξει στην έδρα τους και πήγε το γλέντι σύννεφο. Καταλαβαίνετε όλοι λοιπόν τι θα μέλλει γενέσθαι. Θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι. Ο καθένας από εμάς εννοείται ότι έχει την δική του άποψη και μπορεί ελεύθερα και καλοπροαίρετα μέσα από το άγχος και την αγωνία για την ομάδα μας, να την εκφράζει.
Ας προσπαθήσουμε όμως όλοι να είμαστε όμως λίγο πιο συγκρατημένοι στις ελάχιστες ήττες των ομάδων μας. Να μην «φέρνουν» κάποιοι την καταστροφή. Τίποτε δεν τελειώνει Νοέμβρη μήνα. Η πλειοψηφία των τροπαίων θα κριθεί την Άνοιξη. Με ανάλογη στήριξη σε όλα μας τα τμήματα, μέχρι τέλους, η συγκομιδή των τροπαίων θα είναι και φέτος εντυπωσιακή. Ίσως πιο εντυπωσιακή από ποτέ άλλοτε. Γιατί αυτό στοχεύουμε. Η Άνοιξη του 2025 , στα γενέθλια των 100 χρόνων δόξας, να μας βρει Πρωταθλητές παντού με όσο το δυνατόν περισσότερα ευρωπαϊκά τρόπαια.
