Ας συνεχίζουμε να παίζουμε έτσι και τα καλύτερα έρχονται.
Σε ένα ακόμη παιχνίδι ο Ολυμπιακός αδίκησε τον εαυτό του, και έφυγε από το παιχνίδι χωρίς να πάρει ότι του άξιζε βάση απόδοσης. Για να κερδίσεις όμως πρέπει όχι μόνο να μην φας γκολ, αλλά και να βάλεις. Όταν λοιπόν χάνεις τόσες κλασσικές ευκαιρίες και μάλιστα εκτός έδρας, η πόρνη τιμωρεί. Με συνέπεια η συνέχεια των πλέϊ οφ να γίνεται ακόμη πιο δύσκολη.
Παρ΄ όλα αυτά είδαμε ένα μέρος του Ολυμπιακού που ονειρευόμαστε. Έναν Ολυμπιακό αγωνιστικά κυρίαρχο, παρ΄ όλες τις δεδομένες «ατέλειες» σε κομβικές θέσεις της 11άδας. Το είχα γράψει και πριν το ματς. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος πρέπει να «χτίσουμε» πάνω στον κορμό που βλέπουμε να διαμορφώνεται και μας αρέσει. Για να γίνει αυτό η λογική λέει βάση της εικόνας που βλέπουμε ότι θα πρέπει να αποκτηθούν οι Όρτα ( έστω και αν απουσίαζε) και Ποντένσε, και να βρεθεί η χρυσή τομή για τον Κάρμο και να γίνει μεταγραφή ενός ακόμη ανάλογης αξίας στόπερ.
Το βασικό όμως είναι όχι μόνο η παραμονή του Μεντιλίμπαρ, αλλά κυρίως να ενισχυθεί η ομάδα με τους παίχτες που θα ζητήσει, και να αποχωρήσουν οι παίχτες που δεν του κάνουν, χωρίς καμία «έκπτωση». Τα δείγματα γραφής μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα είναι απροσδόκητα καλά, αν αναλογιστούμε κάτω από ποιες συνθήκες ανέλαβε, τι βλέπαμε πλην ελαχίστων εξαιρέσεων μέσα στο γήπεδο και τι βλέπουμε τώρα. Εκτός όμως από τις ποιοτικές προσθήκες που χρειάζεται η βασική 11άδα, ανάλογης ποιότητας πρέπει να είναι και οι παίχτες που θα έρχονται από τον πάγκο, είτε για να αλλάζουν την μορφή του αγώνα, είτε για να παίρνουν την θέση των βασικών στα μισά ματς της σεζόν, μιας και τα παιχνίδια θα είναι εξ ίσου πολλά και του χρόνου.
Θα πρέπει να επιδρούν καταλυτικά όταν καλούνται να αγωνίζονται. Ρόλο για να γίνουν αυτές οι απαραίτητες μεταγραφικές κινήσεις θα παίξουν όσοι δεν ανανεώσουν, όσοι από τους δανεικούς αποχωρήσουν και όσοι αποδεδειγμένα δεν μπορούν να προσφέρουν. Δεν βλέπω κανένα απολύτως λόγο να παραμείνει ο οποιοσδήποτε αν δεν θα πληροί όλες τις προϋποθέσεις. Δεν βλέπω τον λόγο να καταλαμβάνει πχ θέση στο ρόστερ κάποιος παίχτης δανεικός η ακόμη και με συμβόλαιο, χωρίς κίνητρο και φιλοδοξίες, απλά για να λέμε ότι έγινε μια ακόμη προσθήκη, και όχι κάποιο ταλέντο από την β΄ ομάδα μας (για αυτόν τον λόγο δεν φτιάχτηκε;) η ακόμη και από τις ακαδημίες.
Η 20άδα τουλάχιστον του ρόστερ πρέπει να είναι όμως αδιαπραγμάτευτα καλή. Να μην «φαίνεται» η απώλεια κάποιου «βασικού» από κάρτες, κούραση, η μικροτραυματισμούς. Παίχτες που να ταιριάζουν στα συστήματα που θα παίζουμε και θα αποδίδουν το 100% της αξίας τους αγωνιζόμενοι στις θέσεις τους και όχι να παίζουν σε άλλες αναγκαστικά ελέω έλλειψης παιχτών.
Εν αντιθέσει με την άνοιξη του 2018 που στήθηκε μια πραγματικά καλή ομάδα, τώρα υπάρχει ο απαιτούμενος βασικός κορμός για να στηριχθεί το οικοδόμημα. Η έλευση των Άμπι, Κάρμο, Τσικίνιο, Όρτα και Ζέλσον, δείχνει τον δρόμο, για την ποιότητα των παιχτών που πρέπει να έρθουν για να στελεχώσουν το ρόστερ. Όλα αυτά όμως μόλις τελειώσει η φετινή χρονιά. Γιατί μπορεί να μείναμε πίσω στο Πρωτάθλημα αλλά η πρόκληση της Ευρώπης είναι μπροστά μας. Και μόνο χαμένοι από χέρι δεν είμαστε. Το κίνητρο για όλους είναι τεράστιο. Μακάρι όσα δεν βάλαμε με την ΑΕΚ να τα βάλουμε με την Φενέρ και όχι μόνο.
