Ανώτερος σε όλα, ακόμη και όταν δεν «του πάει»
Ο Ολυμπιακός έχει πρακτικά διασφαλίσει το 47ο πρωτάθλημα. Γιατί; Γιατί δεν υπάρχει τρόπος να το χάσει. Δεν υπάρχει τρόπος να μην καταλήξει και αυτή η κούπα, στα χέρια του… Δεν μπορούν να τον ακουμπήσουν, δεν μπορούν να του κόψουν τον δρόμο προς το 47ο. Δεν μπορούν να τον σταματήσουν με τίποτα. Αυτό δεν σημαίνει ότι η κατάκτηση του πρωταθλήματος στερείται ενδιαφέροντος… Δεν σημαίνει ότι το πρωτάθλημα χάνει τη σημασία του και έχει…. Μικρότερη αξία, από ότι θα είχε άλλες σεζόν. Κάθε άλλο…
Κάθε πρωτάθλημα στα χρόνια της «εξυγίανσης» είναι ΔΙΠΛΑ σημαντικό και ακόμη πιο μάγκικο και γλυκό, από άλλα. Ο Ολυμπιακός δέχεται έναν διαρκή πόλεμο, από τους ανταγωνιστές του. Αλλά όχι ποδοσφαιρικό. Όχι αγωνιστικό. Αλλά έναν πόλεμο ύπουλο. Εξωαγωνιστικό. Έναν πόλεμο ο οποίος… περιορίζεται, ευτυχώς, εκτός των γραμμών του γηπέδου. Γιατί εντός αυτών είναι… άφαντοι. Ανύπαρκτοι.
Με ένα ολόκληρο σύστημα απέναντι στον Ολυμπιακό, με ένα ολόκληρο ποδόσφαιρο, έτσι όπως είναι δομημένο, να «πολεμάει» τον Ολυμπιακό και να προσπαθεί να τον κρατήσει πίσω, χρειάζεται τώρα, περισσότερο από ποτέ, να εκτιμούμε αυτά που η ομάδα κατακτά. Αυτά τα οποία… μάχεται για να κατακτήσει. Πρέπει να εκτιμούμε την προσπάθεια που κάνει για το πρωτάθλημα και για το Κύπελλο και να είμαστε πάντα εκεί, στο πλευρό της.
Ο Ολυμπιακός έδειξε ακόμη και απέναντι στην ΑΕΚ, την περασμένη Κυριακή, ότι είναι ανώτερος. Ανώτερος σε όλα, ακόμη και σε βράδυ που δεν «του πάει». Το οποίο, βεβαίως, για να τα λέμε και όλα, αν «του πήγαινε»… θα έγραφε και νέα τεσσαρο-πεντάρα… Ας όψεται.
