Οι ενήλικες με τα παιδιά

Ο Ολυμπιακός είναι δεδομένα πολύ ανώτερος του ΠΑΟΚ. Σαφές αυτό και η αλήθεια είναι ότι δεν χρειαζόμασταν το ματς της περασμένης Κυριακής, στην Τούμπα, για να το διαπιστώσουμε. Ούτε και για να το εδραιώσουμε, εν πάση περιπτώσει. Εδώ και καιρό ο ΠΑΟΚ έχει πάρει τα… ηνία, από την ΑΕΚ, στην προσπάθεια να κυνηγήσει τον Ολυμπιακό και να του πάρει το πρωτάθλημα. Και είναι σαφές ότι… δεν μπορεί. Ότι δεν αντέχει να σταθεί δίπλα στον μεγάλο της Σούπερ Λιγκ. Φάνηκε και την περασμένη Κυριακή, στην Τούμπα…

Πάλευε ο ΠΑΟΚ, πάλευε, πάλευε, προσπαθούσε, πάσχιζε και… τίποτα. Όδυνεν όρος και έτεκεν μυν, που λέει και η παροιμία. Κοιλοπονούσε το βουνό και γέννησε… ποντίκι. Αυτογκόλ (ως συνήθως) και... άγιος ο θεός.

Ο Ολυμπιακός δίχως να βάλει το πόδι τέρμα στο γκάζι, έφτασε στο γκολ του, έχασε και άλλες ευκαιρίες και έδειξε ότι αν αυτή η ομάδα είχε λίγη περισσότερη τύχη φέτος και δεν είχε χτυπηθεί τόσο λυσσαλέα από τις διάφορες συγκυρίες και πρωτίστως από τον κορονοϊό, θα είχε ήδη… 30 βαθμούς διαφορά, από όλους τους «ανύπαρκτους», οι οποίοι τον κυνηγούν και δεν μπορούν με τίποτα να τον φτάσουν. Είναι σαφές ότι αυτός ο Ολυμπιακός κάνει… πλάκα στους «εξυγιαντές» και για άλλη μια φορά τους αφήνει να βλέπουν την πλάτη του. Και όπως είπαμε, δίχως να είναι και ο ίδιος απολύτως καλός, ή στο 100%.

Ήταν, για να το πούμε πραγματικά όπως φαινόταν, σαν να παίζουν οι ενήλικες με τα… παιδιά. Πάσχιζαν και πάσχιζαν τα παιδιά. Το ‘φερναν από ‘δω, το ‘φερναν από ‘κει και… τίποτα δεν μπορούσαν να κάνουν… Η διαφορά Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ αποτυπώθηκε ξανά και κυρίως με το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός… σβηστά κράτησε τη διαφορά του, χωρίς να χρειαστεί καν να πατήσει γκάζι στο 100%... Πλάκα τους κάνει…