Καψούρα με την πλάτη μας
Στο ίδιο έργο θεατές. Κάθε φορά που ο Ολυμπιακός δεν κάνει κάτι καλά, κάθε φορά που κάτι δεν του πάει όπως θέλει, βγαίνουν οι σαλίγκαροι. Βγαίνουν και «τραγουδάνε», γεμάτοι χαρά και γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Και κρίνοντας από ένα «στραβοπάτημα» του Ολυμπιακού, «πουλάνε» σε αυτούς που τους πιστεύουν ακόμη, ότι… «τον έχουν» τον Θρύλο. Ότι «να, μπορούμε να τον χτυπήσουμε, δεν είναι άτρωτος…». Και γελάει μαζί τους και το παρδαλό κατσίκι. Ή τους κράζουν και οι ίδιοι οι οπαδοί τους, καλή ώρα όπως έγινε τις προάλλες…
Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν καψούρα με την πλάτη μας… Δεν μπορεί να μην έχουν πάρει χαμπάρι ότι όσο λειτουργούν ΜΕ ΑΥΤΟ τον τρόπο, ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ θα βλέπουν! Μόνο εκεί θα είναι. Πίσω μας. Και πολύ πίσω μας… Μακριά, να τη βλέπουν την πλάτη ολόκληρη, γεμάτη, από απόσταση…
Όσο συνεχίζουν να ταΐζουν παραμύθια εις βάρος του Ολυμπιακού, για να πείσουν ότι αυτοί τα κάνουν καλά τα πράγματα και ο Ολυμπιακός όχι (χα χα!), τόσο θα συνεχίζουν να βρίσκονται στο -25 και στο -40… Και με τον κόσμο να έχει επιστρέψει και στα γήπεδα πλέον, η γιούχα θα πηγαίνει… σύννεφο… Δεν θα έχουν και που να κρυφτούν, όταν ο Ολυμπιακός θα τους ρίχνει το ένα -ποδοσφαιρικό- «χαστούκι», μετά το άλλο…
Δεν μας πειράζει. Καθόλου. Μακάρι να συνεχίσουν σε αυτό το μοτίβο. Να νιώθουν ότι… «τον έχουν» τον Θρύλο. Να πιστεύουν ότι επειδή έχασε μια πρόκριση συγκυριακά, στη ρουλέτα των πέναλτι, έπεσε το επίπεδό του και τον έχουν πιο κοντά… Το καλύτερό μας θα είναι να συνεχίσουν σε αυτό το μοτίβο. Και να έρθει ξανά η ώρα που το κοντέρ θα γράφει 3 και 4 και 5 εις βάρος τους… Και ο πίνακας -20 και -25 και -30…
Τότε θα έχει πλάκα να δούμε τι θα λένε πάλι…
