Ένα μάθημα στο… μάθημα

Θέλησε να δώσει ένα είδους… μάθημα, ο Τζον Φαν’τ Σιπ, στον Κώστα Φορτούνη. Να δώσει και ένα είδους… μάθημα, στον Πέδρο Μαρτίνς. Τελικά… δασκαλεύτηκε και από τους δύο. Ο Μαρτίνς δεν… τσίμπησε, από τα λεγόμενα του Ολλανδού, ο οποίος βλέπει, πλέον, ξεκάθαρα, μετά και το χθεσινό ματς, ότι η εθνική Ελλάδας, με τον Φορτούνη είναι… κάτι άλλο, σε σχέση με την Ελλάδα, δίχως τον Φορτούνη. Και παράλληλα, κατάλαβε, ενδεχομένως, τη μεγάλη διαφορά Ελλάδας και Ολυμπιακού. Τι είδους ανταγωνισμό συναντά ο Κώστας, στο Ρέντη και τι ανταγωνισμό στον… Άγιο Κοσμά. Άλλο επίπεδο.

Τα πράγματα είναι απλά. Ο Κώστας για να παίζει βασικός σε αυτό τον Ολυμπιακό, όπως είναι δομημένος, τούτη τη στιγμή, αλλά και με το ρόστερ που έχει η ομάδα, πρέπει να δίνει πολλά περισσότερα και από αυτά που έδωσε χθες στην Ελλάδα. Αντιθέτως, σε αυτή την Ελλάδα, η οποία βλέπει ως… ντέρμπι τη Μολδαβία, θα έπρεπε (και θα πρέπει, από εδώ και πέρα) να είναι και το Α και το Ω. Να αρχίζει η 11άδα, από εκείνον και σε εκείνον να τελειώνει. Τέτοια ποιότητα, η Ελλάδα, ΔΕΝ ΕΧΕΙ.

Στον Ολυμπιακό ο Κώστας μπορεί και έχει κάθε δυνατότητα να είναι, επίσης, ακρογωνιαίος λίθος. Η ποιότητά του είναι απαράμιλλη. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι έχει υψηλό ανταγωνισμό, για τη θέση του «ελεύθερου, πέριξ του επιθετικού». Κάτι που στην Ελλάδα, απλώς, δεν ισχύει… Εκεί… παίζει μόνος του. Ξεκάθαρα.