Οι άλλοι σε χάρακες, εμείς στην μπάλα

Όπως στρώνεις, κοιμάσαι. Δεν είναι τυχαίο που ακόμη και στον καιρό της «εξυγίανσης», στον καιρό κατά τον οποίο το «βρώμικο σύστημα» που… λυμαίνεται το ποδόσφαιρο της χώρας μας, ο Ολυμπιακός συνεχίζει να λάμπει.

Συνεχίζει να είναι μία αχτίδα φωτός, μέσα από τη λάσπη και τον βούρκο, η οποία αναδύεται και ξεχωρίζει. Και στην Ελλάδα, με τις μεγάλες νίκες του και το υπέροχο ποδόσφαιρο που παίζει, αλλά και στην Ευρώπη. Με τις σπουδαίες προκρίσεις του, τις μεγάλες εμφανίσεις, τις νίκες, τη συνολική του παρουσία, την οποία παραδέχονται ακόμη και τα μεγαθήρια…

Τίποτα δεν είναι τυχαίο, ακριβώς γιατί ο Ολυμπιακός… στρώνει ποδόσφαιρο. Δεν στρώνει «εξυγίανση» και προπαγάνδα. Δεν στρώνει… γραμμές, γωνίες και… μοιρογνωμόνια, χάρακες και μαρκαδόρους, για να πάρει αυτό που θέλει. Όχι. Στρώνει στο χορτάρι… Ραφίνια, Εμβιλά, Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά, Σεμέδο, Βινάγκρε, Μπρούμα… Στρώνει ομαδάρα και παικταράδες και έναν προπονητή αρκετά ικανό, να βγάλει το καλύτερο, από αυτούς, αλλά και αρκετά έμπειρο και σοφό, ώστε να βλέπει τι έχει να αντιμετωπίσει…

Εμείς δεν έχουμε ανάγκη… χάρακες και μοιρογνωμόνια. Έχουμε ομάδα. Και έτσι πορευτήκαμε δύο χρόνια τώρα, από επιτυχία, σε επιτυχία. Σταθερά, βήμα-βήμα. Γιατί την αλήθεια δεν μπορεί ΚΑΝΕΝΑΣ να τη νικήσει. Και η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός είναι άλλο επίπεδο και μια κατηγορία μόνος του… Και για αυτό τον λόγο, δεν θα τον σταματήσει κανένας…