Προπόνηση ήταν, ως τέτοια να αντιμετωπίζεται

Δεν θα έπρεπε να συζητάμε ξανά τα ίδια. Εμείς, οι φίλοι του Ολυμπιακού, έχουμε μία αντίληψη για τα πράγματα, την οποία έχουμε καλλιεργήσει, ακολουθώντας την πρόοδο της ίδιας της ομάδας που αγαπάμε. Ακολουθώντας την ευρωπαϊκή της υπόσταση και την ανάπτυξή της, σε όλους τους τομείς. Αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά.

Ένα φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας, δεν είναι τίποτα παραπάνω, από αυτό. Από ένα φιλικό παιχνίδι, προετοιμασίας. Δεν μπορούμε, εμείς οι φίλαθλοι, απ’ έξω, να κρίνουμε την ομάδα, με ένα φιλικό προετοιμασίας, το οποίο παρακολουθήσαμε από την τηλεόραση. Είναι αυτό ένα λάθος, το οποίο όλοι μας κάνουμε κατά κόρον. Όχι από… κακία και μίσος, όπως το κάνουν οι απέναντι και οι προπαγανδιστές, οι οποίοι θέλουν απλώς να σπείρουν τη… διχόνοια και τη «διαμάχη». Αλλά από ενδιαφέρον, αγνό, για την ομάδα. Παρασυρόμαστε, από το γεγονός ότι δεν θέλουμε να βλέπουμε τον Ολυμπιακό να χάνει, ούτε στο… τάβλι. Και ας ξέρουμε ότι η ήττα είναι μέσα στο παιχνίδι. Χειροκροτούμε την ομάδα μας, ακόμη και όταν έχει χάσει…

Παρασυρόμαστε, λοιπόν, από την ήττα ή το κακό αποτέλεσμα, εν γένει και ξεχνάμε την ουσία. Ότι πρόκειται για ένα φιλικό. Πολλώ δε μάλλον, όταν αυτό το φιλικό γίνεται με τόσες απουσίες, για την ομάδα του Μαρτίνς. Ο οποίος κάνει το καλύτερο που μπορεί αυτή τη στιγμή, με τα πάντα να είναι εναντίον του. Από εξωγενείς παράγοντες, εννοούμε.

Ας κρατήσουμε την ψυχραιμία μας. Ας δούμε καθαρά, αυτό που πρέπει να δούμε. Τη λέξη «φιλικό». Τη λέξη «πρόβα». Ο Μαρτίνς αυτή τη στιγμή, δεν κάνει τίποτα περισσότερο, από το να δουλεύει την ομάδα. Σε πολλαπλά μέτωπα. Για τον τελικό, για το πρωτάθλημα, για τα play offs του Champions League... Αυτό ας κρατήσουμε. Και με αυτό ας πορευτούμε. Και ας αντιμετωπίσουμε το χθεσινό ματς, ως αυτό που ήταν: Μια δυνατή προπόνηση. Και τίποτα περισσότερο.