Εμείς την αυτοκριτική μας

Δεν είμαστε… ισοπεδωτές. Δεν μειώνουμε, επ’ ουδενί, τη δουλειά που έχουν κάνει ΟΛΗ τη σεζόν, ο Μαρτίνς και οι ποδοσφαιριστές του. Κάθε άλλο. Είναι ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ οι καλύτεροι και ΑΞΙΖΟΥΝ ό,τι κέρδισαν και ό,τι έχουν κάνει, μέχρι τώρα στη σεζόν. Έχουν κάνει τον κόσμο του Θρύλου να μη χορταίνει να βλέπει την ομάδα σε δράση και ακόμη και στα κακά της βράδια, όπως αυτό χθες, με τον ΠΑΟΚ, να νιώθει ότι η ομάδα του θα κερδίσει!

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν θα ασκήσουμε την κριτική μας, εκεί όπου τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα. Και η ομάδα χθες δεν ήταν καλή. Δεν ήταν τόσο καλή, όσο η ίδια μας έμαθε. Βρήκε, λοιπόν, η «εξυγίανση» την ευκαιρία της και… έκανε τη δουλίτσα της. Στέρησε, με τον τρόπο της, την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να φύγει από το ματς, έστω με το «Χ». Το οποίο βάσει εικόνας ματς ήταν σαφώς πιο δίκαιο, από την ήττα του Ολυμπιακού.

Κάθε φορά που η ομάδα του Μαρτίνς πατούσε γκάζι, ο ΠΑΟΚ… οπισθοχωρούσε. Κλεινόταν και πάλευε να αμυνθεί. Στον Θρύλο έλειψε η δημιουργία και η εκτέλεση, όμως και έτσι δεν κατάφερε να βάλει την μπάλα στα δίχτυα του αντιπάλου, στο μεγαλύτερο κομμάτι του ματς. Και όταν το έκανε… «εξυγίανση»! Έτσι παίζεται το παιχνίδι…

Κρίμα για την προσπάθεια της ομάδας, που έδωσε δικαίωμα στον Μανούχο, τον Τζοβάρα και τους… λοιπούς, να της στερήσουν έστω το να συνεχίσει μέχρι τέλους για το αήττητο. Λίγη σημασία έχει, στο τέλος της μέρας και το θέμα ήταν μόνο… έξτρα. Ένα… εξτραδάκι, ήταν το αήττητο. Η ουσία είναι αλλού. Στο 45, στο Κύπελλο, στο Final 8. Για ΑΥΤΑ πρέπει να μιλάμε!