REDKING EDITOR

Για τα νέα παιδιά δεν έχει και τόσο μεγάλη διαφορά, αλλά για τους μεγαλύτερους σε ηλικία είναι αλλιώς. Όταν έχει μεγαλώσει και η Κυριακή ήταν η ημέρα της μπάλας, όταν περίμενες να φτάσει το μεσημέρι της τελευταίας ημέρας της εβδομάδας, για να πας γήπεδο εάν το ματς ήταν στο στάδιο Καραϊσκάκη ή για να ανοίξεις το τρανζιστοράκι για να ακούσεις το ματς όταν ήταν εκτός έδρας και δεν ήσουν σε ηλικία για εκδρομή, τότε που μπορούσες. Ωραίες εποχές. Γι’ αυτό και μια Κυριακή σαν τη σημερινή είναι ανούσια!

Όπως και να το κάνουμε, οι Έλληνες ως λαός είμαστε αρκετά παραδοσιακός. Μεγαλώνουμε με αυτά που μας μετέφεραν οι πατεράδες μας, οι παππούδες μας και ελπίζουμε μια ημέρα να τα μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας. Από γενιά σε γενιά πηγαίνουν ορισμένα πράγματα και μεταξύ αυτών, η αγάπη για την μπάλα. Όσοι ανήκετε στη γενιά των 40άρηδων και βέβαια οι μεγαλύτεροι, μην μου πείτε όταν δεν είχατε την ίδια νοοτροπία κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Να φτάσει Κυριακή που έχει μπάλα.

Άλλες εποχές τότε... Δεν είχε και τόσα ματς η τηλεόραση, οπότε ανάλογα με το εάν το ματς ήταν εντός ή εκτός έδρας, είχε τις δύο επιλογές. Και πολλοί από μας πρωτοπήγαν στο γήπεδο με τον πατέρα τους, τον θείο τους, έναν μεγαλύτερο ξάδερφο, έναν συγγενή βρε αδερφέ. Κι αυτό μέρος της παράδοσής μας είναι. Διαφορετικά, παρέα μαζί του –εάν δεν είχε πάει στο εκτός έδρας ματς, στηνόσασταν μπροστά στο ραδιόφωνο για να ακούσετε τη μετάδοση και μετά το βράδυ, να περιμένεις την αθλητική εκπομπή στο κρατικό κανάλι, για να δει τις φάσεις. Όλα όσα είχες ακούσεις, να πάρουν εικόνα και να το ζήσεις λες και ήσουν εκεί, στο γήπεδο. Ή ακόμα και μετά την επιστροφή από το στάδιο Καραϊσκάκη, να ξαναδείς τα γκολ γιατί μια φορά –στο ζωντανό από την εξέδρα- δεν ήταν ποτέ αρκετή!

Άλλες εποχές εκείνες, άλλη η σημερινή πού πριν καλά-καλά τελειώσεις το ματς, τα βίντεο με τα γκολ έχουν ήδη ανέβει σε κάποιο site. Αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Η Κυριακή είναι μια ημέρα ταυτισμένη με την μπάλα στην Ελλάδα. Ακόμα και τώρα, περιμένεις πώς και πώς, να φτάσει αυτή η ξεχωριστή ημέρα για να πας στο γήπεδο. Κι όταν σου το... κόβουν, όταν παίρνουν την απόφαση για μια αναβολή όπως έγινε αυτή την εβδομάδα, λογικό δεν είναι να σκας; Γιατί το ποδόσφαιρο είναι διασκέδαση. Άλλο εάν ορισμένοι δεν το αγαπούν και επιδιώξουν καθημερινά να το «δηλητηριάζουν»! Και το κάνουν για ένα μόνο λόγο! Γιατί ποτέ δεν το αγάπησαν το άθλημα...

Η σημερινή Κυριακή ήταν μια ανούσια Κυριακή! Μην μου πείτε... Όσα ματς κι αν μετέδιδε η τηλεόραση από το εξωτερικό, δεν θα προτιμούσατε να μπορείτε να δείτε ελληνικό ποδόσφαιρο; Η απάντηση είναι εύκολη, η απάντηση είναι ΝΑΙ! Μονάχα αυτοί που δεν το αγαπούν δεν στεναχωρήθηκαν. Γιατί έχουν σύνδρομα τόσα χρόνια. Εάν, όμως, γυρίζαμε το χρόνο πίσω, πριν από 15 χρόνια, θα σας έλεγαν άλλα. Βλέπετε, τα 18 πρωταθλήματα σε 20 χρόνια από τον Θρύλου τους έχουν κάνει ζημιά. Γι’ αυτό και δεν την αγαπούν την μπάλα!

Ας ελπίσουμε να μην υπάρξουν άλλες Κυριακές σαν τη σημερινή. Να μπορούσε να βλέπουμε μπάλα, μην μας το κόψουν κι αυτό στην Ελλάδα του 2016 που έχουν κοπεί τόσο και τόσα πράγματα!