Στήριξη στην ομάδα μέχρι τέλους!
Φυσικά και είναι καλοδεχούμενη η καλοπροαίρετη κριτική , και πρέπει να υπάρχει από όλους όσους ζουν και αγαπάνε αυτή την ομάδα, αλλά είμαστε κάθετα απέναντι σε όλους αυτούς που μηδενίζουν, και απαξιώνουν αυτούς που μας έχουν κάνει υπερήφανους. Δεν δίνει στους τοξικούς το δικαίωμα να χλευάζουν , καμιά ήττα, όσο οδυνηρή και να είναι. Για αυτούς που αρέσκονται πάντως στην ισοπέδωση , αν υπήρχαν ματς που θα «έπρεπε» με το ζόρι να ασκήσουν έντονη κριτική αυτά είναι οι ήττες από Αρμάνι εκτός και Βαλένθια εντός, που όντως ο Ολυμπιακός ήταν ασυνήθιστα αγωνιστικά κακός , αν και υπήρχαν και εδώ δικαιολογίες . Η μήπως με την Βαλένθια η λανθασμένη απόφαση των διαιτητών που μετέτρεψε το καλάθι και φάουλ στον Κάνααν σε επιθετικό φάουλ διαμορφώνοντας το (ίσως ) 53-55 σε 50-57 , δεν ήταν καθοριστική για το τελικό αποτέλεσμα; Έχοντας χάσει συνολικά 8 ματς ο Ολυμπιακός τα υπόλοιπα έξη τα πολέμησε μέχρις εσχάτων.
Λαμβάνοντας πάντα υπ΄ όψιν τις σημαντικές παραμέτρους των τραυματισμών και της μη ενσωμάτωσης στην ομάδα αρκετών παιχτών, είτε μεταγραφών , είτε όσοι προέρχονταν από τραυματισμούς , οι τρεις ήττες από Φενέρ (79-77), από Μπασκόνια (74-75) και Βίρτους ( 69-67) κρίθηκαν στο σουτ, σε μια άμυνα που δεν βγήκε, σε ένα λάθος. Αν και σε αυτά τα ματς υπήρξαν αποφάσεις από τους ρέφερι που διαμόρφωσαν τις συνθήκες της ήττας ως ένα σημείο. Για να φτάσει να διεκδικεί την νίκη η ομάδα , ανεξαρτήτως έδρας, προφανώς όμως έκανε τα περισσότερα σωστά μέσα στο παρκέ στις ήττες και «προδόθηκε» στο τέλος, είτε από τις επιλογές της , είτε από την διαιτησία.
Προσωπικά βλέπω μια ομάδα που πολεμάει όλα τα ματς, έχοντας κάνει πλήρης προπόνηση μόλις μια βδομάδα τώρα , την ίδια ώρα που περιμένει να «συνέλθουν» κομβικοί παίχτες όπως οι Μακ Κίσικ, Πετρούσεφ, Μπραντζέϊκις , Μιλουτίνοφ, και να μπει στην εξίσωση ο Μήτρου Λονγκ, ώστε να λειτουργήσει ξανά ως μπασκετική μηχανή. Κάποιοι έχουν για τους δικούς τους λόγους «πρόβλημα» με τον Μπαρτζώκα.
Προφανώς λόγω εμπάθειας. Αυτό που για εκείνους είναι λάθος για κάποιους άλλους όμως μπορεί να είναι σωστό. Γιατί δεν ρωτάνε τους παίχτες μας, αλλά και το σύνολο των παιχτών και των προπονητών όλων των ομάδων της Ευρωλίγκα να πουν την άποψη τους για τον Ολυμπιακό, τους Αγγελόπουλους και τον Μπαρτζώκα; Ποιος άλλος θα οδηγούσε τον Ολυμπιακό ανακατεύοντας συνεχώς την τράπουλα αγωνιζόμενος με τις ίδιες αντίξοες συνθήκες; Και βέβαια κάνει λάθη, η αν θέλετε δεν παίρνει την σωστή ( πάντα κατά την γνώμη μας όντας έξω από τον χορό) απόφαση για μια επίθεση η μια άμυνα. Αλλά όταν τα θετικά είναι απείρως περισσότερα από τα αρνητικά , ποιος ο λόγος να στήνεται στο απόσπασμα μετά από κάθε αρνητικό αποτέλεσμα; Και στην τελική ας πουν και ένα όνομα για αντικαταστάτη του ρε παιδάκι μου να δούμε ποιες είναι οι προτιμήσεις τους. Κάθε ματς είναι διαφορετικό. Δεν έχουν όλα τα ματς την ίδια μορφή, δεν γίνονται με τις ίδιες συνθήκες. Η Ευρωλίγκα έχει γίνει ακόμη πιο ανταγωνιστική. Δεν υπάρχουν εύκολα ματς. Είναι ένας μαραθώνιος που έχει ακόμη 19 αγωνιστικές. Εκ των οποίων 8 ματς είναι τα εντός και 11 τα εκτός.
Άρα οφείλουμε να βρούμε μεγάλες εκτός έδρας νίκες , και να μετατρέψουμε ξανά σε κάστρο το ΣΕΦ. Με γκρίνια, μουρμούρα και κακοπροαίρετη κριτική, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα. Η ομάδα στα δύσκολα θέλει στήριξη για να βρει και την χαμένη της ψυχολογία και αυτοπεποίθηση. Αν μη τι άλλο όλος ο οργανισμός του Ολυμπιακού έχει κατακτήσει με την εικόνα του και τους αγώνες του αυτό το δικαίωμα. Τα αποτελέσματα ( μόνο νίκες) από τα επόμενα τέσσερα ματς με Βιλερμπάν, Άλμπα εκτός και Αρμάνι, Μονακό εντός θα κρίνουν πολλά , γιατί πλέον από δω και μπρος η κλεψύδρα θα αδειάζει.