Οι αδυναμίες είναι ευδιάκριτες και για μένα ευτυχώς που φαίνονται!

Για μια ακόμη φορά στην Ευρώπη πληρώσαμε τα λάθη μας, για άλλη μια φορά είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια «αυστηρή» εναντίον μας διαιτησία. Αν ρίχνουμε όμως το βάρος σε αυτήν μόνο  θα χάσουμε το «δάσος». Είναι κρίμα να πηγαίνει στράφι η προσπάθεια των υπολοίπων από ατομικά αμυντικά λάθη. Οι αδυναμίες φαίνονται και για μένα ευτυχώς που φαίνονται. Είναι απόλυτα φυσιολογικό όταν φτιάχνεις εκ βάθρων μια νέα ομάδα να μην σου βγαίνουν κάποια «υλικά».  Αυτό που δεν είναι λογικό είναι να επαναλαμβάνονται όσο περνάνε οι αγωνιστικές είναι τα ίδια λάθη. Να έχουν ξαναγίνει και να μην τα βλέπουμε η να επιμένουμε στις ίδιες αποφάσεις. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα λάθη κατά την διάρκεια του αγώνα από τους παίχτες. Γιατί τα πληρώνουμε όλοι μαζί. Μεταγραφές τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε για να διορθώσουμε την κατάσταση.

Πρέπει να βρούμε λύσεις εκ των έσω. Θα είναι άδικο να μην προχωρήσει ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη. Οι αλλαγές όταν γίνονται δεν «βγαίνουν». Δεν επιδρούν θετικά στην εξέλιξη του αγώνα, όπως και τα σχήματα.  Δεν αλλάζουν την ροή του ματς. Αντιθέτως «κόβεται» η ομάδα στην μέση. Και δεν μιλάω μόνο για το χτεσινό ματς που η αποβολή έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Γιατί και στην Ελλάδα γίνονται παιδαριώδη αμυντικά λάθη αλλά πολύ απλά δεν τα πληρώνουμε. Άλλη πρέπει να είναι η διαχείριση της ομάδας στην Ελλάδα και άλλη στην Ευρώπη. Η έλλειψη ενός ακόμη χαφ φαίνεται. Ο Ντόϊ δεν ήταν ποτέ στόπερ. Είναι αμυντικό χαφ , που θα μπορούσε να καταλαμβάνει την θέση του Ιμπόρα στο ρόστερ. Στα χαφ δεν αναπληρώθηκε το κενό του Χουάνγκ , (εντελώς άλλα τα χαρακτηριστικά των Καμαρά και Αλεξανδρόπουλου) ,αντιθέτως «περισσεύουν» παίχτες στην θέση του Φορτούνη. Ο Μπιέλ δεν είναι ούτε θα γίνει ποτέ εξτρέμ.  Έχουμε δύο αριστερά μπακ για να παίζει ο Κίνι όσο φιλότιμος και να είναι , παίζοντας με ανάποδο πόδι; Δεν «τραβάει» το δίδυμο Ελ Κααμπί, Γιόβετιτς, όταν παίζουν μαζί, πόσο μάλλον στην Ευρώπη. Δεν είναι γκρίνια, ούτε μουρμούρα, ούτε προπονητές είμαστε. Ερωτήματα και οπαδικές διαπιστώσεις είναι μετά από κάποιες αγωνιστικές, και όχι μόνο φετινές. Μετά την διακοπή έρχονται ματς που καθορίσουν την πορεία μας σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Ας «διορθώσουμε» λοιπόν αυτά που διορθώνονται. Η εμμονή είναι κακός σύμβουλος. Πάνω από όλα είναι ο Ολυμπιακός και όχι οι απόψεις , πόσο μάλλον όταν δεν «περπατάνε». Δεν είναι κακό να γίνονται λάθη, κακό είναι να μην τα «βλέπουμε». Και στήριξη υπάρχει και ο κόσμος δείχνει υπομονή , και η ομάδα σαφώς είναι καλύτερη από πέρσι. Συνεχώς όμως πρέπει να βελτιωνόμαστε. Να μην εφησυχάζουμε ποτέ. Μόνο έτσι θα έρθουν τα αποτελέσματα που προσδοκούμε. Όλα αυτά τα λέμε με τον Ολυμπιακό να έχει σε Ελλάδα και Ευρώπη σε 13 ματς … 9 νίκες, 3 ισοπαλίες και μόλις 1 ήττα στα τελευταία λεπτά… Πάντα όμως οφείλουμε να επιζητούμε το καλύτερο. Το ταμείο θα γίνει στο τέλος. Δεν ζητάμε το τέλειο η το ιδανικό τόσο γρήγορα. Και πάλι καλά με τόσες αλλαγές και κάτω από την πίεση των αποτελεσμάτων να λέμε. Κάποια πράματα όμως είναι ευδιάκριτα, και δεν πρέπει να κρύβονται κάτω από το χαλάκι των θετικών αποτελεσμάτων.

Για το δικό μας καλό, όχι για το τι θα πούνε οι στημένοι. Πάντα όμως την διαφορά την κάνει ο τρόπος που εκφράζει την αγωνία του ο καθένας. Μακριά από κόμπλεξ, εμπάθειες και τοξικότητες, η γνώμη μου είναι ότι βαδίζουμε σε καλό δρόμο. Ακόμη όμως για να γίνουμε «ομάδα» απέχουμε. Πολύ η λίγο το μυαλό και τα πόδια αυτών που δουλεύουν καθημερινά στις προπονήσεις ,καθορίζει την απόσταση.

Υ.Γ. Θα σ΄ αγαπάμε μια ζωή Ιωαννίδη Γιάννη…. Καλό Παράδεισο κόουτς.

Υ.Γ.2… Νικόλα- Νικόλα εσύ είσαι ο «φονιάς» και όχι ο Δημόπουλος ο παλιο@#$@$.

Υ.Γ.3… Όταν τα σφυρίγματα είναι επιλεκτικά , επαναλαμβανόμενα και κατά το δοκούν αναλόγως την ομάδα , για ποιον σεβασμό μιλάτε;