Πρωτεύουσα της εξυγίανσης η Νέα Φιλαδέλφεια. Η Θεσσαλονίκη παραμένει συμπρωτεύουσα.

Από την στιγμή που μπήκε στην ζωή του ποδοσφαίρου το var, δεν υπάρχει  μας συγχωρείτε λάθος. Όλες οι αποφάσεις περιέχουν δόλο. Γίνονται με σκοπό να ευνοούνται οι ομάδες, της «εξυγίανσης» . Η μόνη ομάδα που αδικείται είναι ο Ολυμπιακός. Με τις κατά το δοκούν αποφάσεις και τα εσκεμμένα λάθη, πήραν Πρωταθλήματα οι ομάδες που είναι εκ φύσεως  κομπλεξικές και στερημένες. Κανείς δεν θα μάθει ποτέ αν ακόμη και αυτός ο Ολυμπιακός που δεν ήταν στα καλύτερα του , θα έπαιρνε η όχι και αυτά τα Πρωταθλήματα αν έμπαιναν οι γραμμές σωστά, αν δεν δίνονταν ανύπαρκτα πέναλτι και ανύπαρκτες κόκκινες υπέρ τους, αν δεν μετρούσαν «παράνομα» γκολ.

Επιβεβαιώθηκε με τον πιο γλαφυρό τρόπο ότι ΚΑΝΕΙΣ από τους εν Ελλάδι αντιπάλους μας , δεν θέλει να κερδίζει ο καλύτερος. Θέλουν να επιβάλλονται με τον οποιονδήποτε τρόπο , χωρίς να «ντρέπονται» η να τους νοιάζει. Κατά τα άλλα τους «έκλεβε» τα τρόπαια ο Ολυμπιακός. Είναι Ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ο Ολυμπιακός ανέκαθεν είχε τους καλύτερους παίχτες, που έκαναν την διαφορά από όλους τους υπόλοιπους και μπορούσαν ακόμη και στην κακή τους μέρα, ακόμη και χωρίς τους καλύτερους προπονητές στον πάγκο να έκαναν την διαφορά και να έδιναν  την νίκη στον Ολυμπιακό. Εμείς δεν αρνούμαστε ότι υπήρχαν στο παρελθόν προ var ,υπέρ μας αμφισβητούμενες φάσεις ( όπως επίσης τις ίδιες χρονιές για όλους τους άλλους).

 Καμιά δεν έκρινε ένα Πρωτάθλημα, όπως πχ συνέβη το 2018. Εδώ μιλάμε για αδίστακτες αποφάσεις. Για διαιτητές που φοβούνται και «ψάχνουν» εναγωνίως μια φάση για να μην χάσουν βαθμούς οι ομάδες του «ξενοδοχείου». Λένε όλοι για τις φάσεις στο ματς της ΑΕΚ με τον Ατρόμητο. Λάθος φίλοι μου. Όλη η αγωνία να φύγει νικήτρια η ΑΕΚ αποτυπώνεται στο φάουλ υπέρ του Ατρομήτου έξω από την περιοχή της ΑΕΚ που «τρέχει» ο Παπαδόπουλος να σφυρίξει την λήξη μην τυχόν και γίνει καμιά στραβή και μπει απ΄ ευθείας, γιατί μετά δεν υπάρχει χρόνος να «διορθωθεί» η κατάσταση. Τι λέμε εμείς από τότε που μπήκε το var; Ότι απλά θα ήταν ένα ακόμη όπλο στα χέρια της εξυγίανσης. Ότι από την στιγμή που θα το χειρίζονταν ανθρώπινα χέρια, που αποτελούν τα πιόνια της , θα κάνουν ότι γουστάρουν όπου τους παίρνει.

Και τι λένε μέχρι και σήμερα οι στημένοι αρδ τους; Ότι ο Ολυμπιακός δεν θέλει το var. Όπως δεν θέλαμε και τους ξένους διαιτητές ρε αλητήριοι; Που ζητάγαμε εμείς ελίτ ρέφερι και έφερνε το σύστημα τους ξένους «Σιδηρόπουλους και Παπαδόπουλους»; Για αυτό θα λέω πάντα ότι τα 3 συνεχόμενα Πρωταθλήματα (45ο-46ο-47ο) των τελευταίων ετών είναι τα πιο μάγκικα από καταβολής ποδοσφαίρου , όπως και το φετινό, γιατί κατακτήθηκαν και θα κατακτηθεί και με τα σημαιάκια πιασμένα. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει άδικο ο κόσμος του Ολυμπιακού να θεωρεί ότι τα Πρωταθλήματα που χάθηκαν, ήταν προϊόντα και πολιτικών θελήσεων; Κανείς.

 Ο Ολυμπιακός πολεμήθηκε και πολεμιέται με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Επενδύει διαρκώς περισσότερα για να κερδίζει σε όσα ματς είναι  εναντίον του οι διαιτητικές αποφάσεις. Δυστυχώς κάποιες φορές δεν τα καταφέρνει. Εκεί που οι άλλοι «κερδίζουν ξεκούραστα» εμείς χάνουμε βαθμούς. Δεν θέλουμε υπέρ μας «λάθη» για να κερδίζουμε αν δεν τα αξίζουμε. Το ποιος δεν θέλει να παίζονται οι αγώνες στα γήπεδα και μόνο φαίνεται από τις αντιδράσεις τους. Τους βολεύουν να συνεχίζουν να υπάρχουν αυτοί οι ρέφερι στο Μπαλτακιστάν . Να μην είναι επαγγελματική η διαιτησία. Να μην έρχονται  ελίτ διαιτητές , στα ντέρμπι, αν και τα Πρωταθλήματα κρίνονται στα θεωρητικά «μικρά» ματς  , κυρίως στις έδρες των μικρών ομάδων εκεί που παίζουν τα «δικά τους παιδιά», με οπαδούς μόνο των γηπεδούχων , για να μην υπάρχουν «αντιδράσεις» από την κερκίδα μας. Το γεγονός ότι όλα αυτά δεν λέγονται δεν σημαίνει ότι δεν υφίστανται. Ποιος να τα πει; Αυτοί που βλέπουν «φυσιολογικές» τις νίκες και αποθεώνουν με διθυράμβους τις ισοπεδωτικές ψυχάρες, στο «σκοτάδι»; Και φέτος δυστυχώς θα είμαστε στο ίδιο έργο θεατές.

Συνεπώς πρέπει να υπερβάλλουμε εαυτούς σε κάθε αγωνιστική. Να βλέπουμε κάθε ματς ξεχωριστά και όλα μαζί ως «ντέρμπι». Δεν έχει σημασία το όνομα του αντιπάλου. Έτσι κ αλλιώς πάντα ένας ήταν ο αντίπαλος. Η «εξυγίανση» με πρωτεύουσα την Νέα Φιλαδέλφεια και συμπρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη.