Όλοι μαζί να φέρουμε ξανά τους τίτλους στον Πειραιά!

Μια καταπληκτική δουλειά γίνεται στο κλειστό γήπεδο του Βόλεϊ στο Ρέντη. Μια τοιχογραφία που με την ολοκλήρωση της θα απεικονίζεται στους πρώην άδειους και παγερούς τοίχους του κλειστού ολόκληρη η Ιστορία του Ολυμπιακού σε Ελλάδα και Ευρώπη στο Βόλεϊ αντρών και γυναικών. Και επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη θα συνεχισθεί στο μέλλον, τόσο στον διάδρομο των αποδυτηρίων, όσο και στον χώρο της συνέντευξης τύπου και όχι μόνο! Η διοίκηση και φέτος προσπάθησε και έφερε ότι καλύτερο μπορούσε βάση των δυνατοτήτων μας, σε πάγκο και ρόστερ με στόχο την επάνοδο στην κορυφή άμεσα και στα δύο τμήματα! Δεν φτάνουν όμως όλα αυτά. Πρέπει και ο κόσμος να αγκαλιάσει την προσπάθεια που βλέπει ότι γίνεται. Και δεν αναφέρομαι στους οργανωμένους που τρέχουν παντού σε όλα τα αθλήματα, και όπου χρειάζεται δίνουν το παρών.

Αναφέρομαι στον υπόλοιπο κόσμο που ενώ έχει την δυνατότητα δεν έρχεται. Να στηρίξει από κοντά αθλητές όπως οι Τράβιτσα, Ιντάλγκο, Στέρν, Παγένκ… Γουϊντερς, Σάλας, Όλπρεχτ, Κούμπουρα , και προπονητές όπως ο Τζουλιάνι και ο Λορέντζο Μιτσέλι. Να αγκαλιάσει τα τμήματα που μαζί αριθμούν, 38 Πρωταθλήματα, 34 Κύπελλα, Σούπερ Καπ και Λιγκ Καπ και τον μοναδικό σύλλογο στην Ελλάδα με 3 Ευρωπαϊκά τρόπαια στο άθλημα του Βόλεϊ. 75 τίτλοι σε 95 χρόνια Ιστορίας του συλλόγου. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν έχουμε την ανάγκη να «ξεθάβουμε» η να «κατασκευάζουμε» τίτλους όπως οι «άλλοι» για να φαίνονται περισσότεροι. Το γήπεδο σιγά- σιγά παίρνει μορφή. «Ζεσταίνεται». Σαν την ζεστασιά όμως που δίνει η παρουσία του κόσμου με το πάθος του δεν υπάρχει.

Το Πρωτάθλημα αλλά και οι υπόλοιποι τίτλοι και στα δύο τμήματα δεν θα έρθουν μόνοι τους. Πρέπει όλοι, αθλητές και αντίπαλοι να νοιώσουν ότι αγωνίζονται σε έδρα. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο για αρκετούς να τρέχουν συνεχώς παντού. Οι υπόλοιποι είναι το θέμα τι κάνουμε. Απαγορεύεται στα κρίσιμα ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη να μην είναι κατάμεστο το κλειστό , πόσο μάλλον όταν χωράει μόλις 1.800 άτομα, και τα ρόστερ αποτελούνται από μεγάλης αξίας αθλητές και αθλήτριες στον χώρο του Βόλεϊ.

Όλοι στεναχωρηθήκαμε πέρσι που είδαμε τις κούπες σε χέρια «άλλων». Που βρήκαν διέξοδο οι οπαδοί τους στην μιζέρια που τους έχουμε καταδικάσει σε άλλα αθλήματα εδώ και δεκαετίες. Η περσινή χρονιά πρέπει να αποτελέσει απλά ένα διάλλειμα. Δεύτερη συνεχόμενη χρονιά χωρίς κούπες για τον Αυτοκράτορα του Βόλεϊ απλά απαγορεύεται. Και πώς να γίνει διαφορετικά όταν μετράμε 3 Ευρωπαϊκά τρόπαια , τα μοναδικά που έχει φέρει ποτέ σύλλογος στην Ελλάδα, και συνολικά οι τίτλοι και στα δύο τμήματα , είναι 75 έναντι 59 του αιώνια δεύτερου. Τους το είχαμε «κόψει» το άθλημα εδώ και χρόνια, ας τους στείλουμε λοιπόν όλοι μαζί ξανά στα σπίτια τους.