Θρύλε σ’ αγαπώ και ας μου κάνεις τρέλες...
Μπροστά μας έχουμε το ματς με την Κλάψα… Το μόνο σίγουρο είναι ότι πάμε με την ψυχολογία πεσμένη… και μια διαρκή αμφισβήτηση των πάντων… Μόνο εμείς ως οπαδοί μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα αυτά… Η κριτική είναι εύκολη… ειδικά μετά το κάθε παιχνίδι… Έτσι όπως έγιναν τα πράματα δεν μπορούμε να πάμε να παίξουμε με αυτή την ψυχολογία… Αυτό που έχω δει είναι ότι… η ομάδα τρώει φτηνά γκολ… βρίσκεται συνεχώς πίσω στο σκορ… και δύσκολα ανατρέπει την εις βάρος της κατάσταση, ακόμη και με την πιο υποδεέστερη ομάδα… (Αρόουκα-Ηρακλής-Λάρισα-ΑΠΟΕΛ)… Ότι αναπτύσσεται με γιόμες από τα στόπερ που δεν είναι και τα καλύτερα για αυτή τη δουλειά… και ότι οι ακραίοι δεν είναι διεμβολιστές…
Ο Μάριν αποδίδει καλύτερα στον άξονα… και με τον Πάρντο εκτός κλίματος(;;;) και Ευρώπης δεν υπάρχουν λύσεις… Φιλότιμος και εργάτης ο Σεμπά, αλλά δεν είναι αυτό που θέλει μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό που επιτίθεται συνεχώς…. Δεν πάμε συνεπώς και με το καλύτερο κλίμα στην «μάχη»… Και η γκρίνια είναι ένα σαράκι που τρώει εκ των έσω, σιγά-σιγά, τις σάρκες μας… Αν την αφήσουμε να εξαπλωθεί όλοι ξέρουμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα… Το δύσκολο είναι να βρούμε το κουράγιο και την υπομονή να στηρίξουμε την ομάδα…. Αν γίνει πιο στραβό το κλίμα θα χαθεί μια χρονιά πριν καν αρχίσει…
Και δεν έχει καθόλου άσχημους παίχτες ο Ολυμπιακός… Θα καούν αν τους πάρει από κάτω και μετά η κατάσταση δεν θα διορθώνεται… Μια νίκη θα επουλώσει τις πληγές… Δεν θα λυθεί το πρόβλημα, αλλά θα επέλθει μια σχετική ηρεμία… Ήταν άδικες οι αποδοκιμασίες… δεν ήταν κακός ο Ολυμπιακός… δημιούργησε φάσεις και έχασε κλασσικές ευκαιρίες… Πολέμησε το ματς μέχρι τη λήξη… Δεν τα παράτησε… Δεν είχε καμιά σχέση με το έκτρωμα της Λάρισας… Οι «άλλοι» την Κυριακή θα έρθουν με το «μαχαίρι» στα δόντια… Χρειαζόμαστε περισσότερους μαχητές μέσα στο γήπεδο… καθαρό μυαλό… και αξιοποίηση των φάσεων που θα δημιουργήσουμε…. για να μεταφέρουμε το άγχος στους αντιπάλους μας…
Ενεργώντας εν θερμώ και κάτω από καθεστώς πίεσης και στεναχώριας… μήπως κάνουμε περισσότερο κακό στην ομάδα από καλό;;; Μήπως τα αποτελέσματα θα είναι διαφορετικά από αυτά που θέλουμε;;; Μήπως από την αγωνία μας για την ομάδα δίνουμε πάτημα στους αντιπάλους μας για τη δημιουργία περαιτέρω κακού κλίματος;;; Θεωρώ ότι η ομάδα έχει ανάγκη από κάποιον να την εμπνεύσει… να την «ξυπνήσει»… Και αυτός ο κάποιος θεωρώ ότι είμαστε ΕΜΕΙΣ μάγκες… Κι άλλες φορές στο παρελθόν έχουμε βρεθεί σε παρόμοιες καταστάσεις… Απλό είναι… θυμηθείτε ΟΛΟΙ πως τις ξεπερνάγαμε… Ενωμένοι και δίπλα στην ομάδα…
Όσο για αυτούς που λένε ότι το «έστησε» το ματς… αφού το ξέρατε από πριν ρε μαλάκες, γιατί δεν το παίζατε να κονομήσετε;;;