Όταν βρισκόμαστε με την πλάτη στον τοίχο, αντιδράμε και βγαίνουμε πιο δυνατοί!

Σήμερα ξεκινάμε ένα ακόμη Ευρωπαϊκό ταξίδι, αυτή την φορά όμως ως τροπαιούχοι Ευρώπης. Έτσι θα μας αντιμετωπίζουν πλέον οι αντίπαλοι μας. Ανάλογα οφείλουμε και εμείς να παλεύουμε. Μπορεί η εικόνα μας μέχρι στιγμής να μην ικανοποιεί κανέναν μας, όμως τα ματς της Ευρώπης είναι εντελώς διαφορετικά. Άπαντες τα βλέπουμε καλώς η κακώς με άλλο μάτι. Αρκετά τα προβλήματα το πιο σημαντικό όμως είναι ότι δεν βλέπουμε αυτό που ονειρευόμαστε. Δεν ξεκινήσαμε καλά, και δεν το λέω για τα τελευταία αρνητικά αποτελέσματα αλλά γενικότερα ως εμφανίσεις από την πρώτη κιόλας αγωνιστική. Με ανάλογη εικόνα δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε.

Εδώ και αν πληρώνονται πανάκριβα τα λάθη. Εδώ και αν πληρώνουμε τις μετρητοίς χαλαρότητα και έλλειψη μυαλού και πάθους. Θέλω να ελπίζω ότι σήμερα θα δούμε τον καλύτερο φετινό Ολυμπιακό. Ότι όσοι αγωνιστούν θα δώσουν το κάτι παραπάνω. Και αν το δούμε παραδοσιακά μας πάει η Γαλλία.  Διπλά με Σοσό, Μονπελιέ, Μονακό, Μαρσέϊγ, ισοπαλίες με Οσέρ, απέναντι όμως στην Λυών κατά το παρελθόν δεν είναι με το μέρος μας τα επί μέρους αποτελέσματα. Γιατί να μην σπάσει σήμερα αυτή η μικρή εναντίον μας παράδοση; Και αυτή όπως και εμείς προβληματίζει με την απόδοση της. Και οι δύο ψάχνουμε μια καλή εμφάνιση για να γυρίσουμε το χαρτί. Μπορεί το ρόστερ της από πλευράς ονομάτων και χρηματιστηριακής αξίας να «τρομάζει» αλλά πόσες φορές δεν τα έχουμε καταφέρει απέναντι σε ακόμη καλύτερες ομάδες; Όλα θα κριθούν στο χορτάρι από την απόδοση και την δική μας. Γιατί αυτοί αποκλείεται να μας υποτιμήσουν. Μακάρι να το κάνουν αλλά δεν το βλέπω.

Αν δούμε στο γήπεδο τον Ολυμπιακό της περσινής ευρωπαϊκής πορείας το θετικό αποτέλεσμα δεν είναι μακριά. Αν δούμε αυτόν του Χαριλάου, τότε σε τι να ελπίζουμε; Στο να είναι αυτοί χειρότεροι και εμείς πιο τυχεροί; Οι απορίες μας θα λυθούν σε λίγες ώρες. Πολλές φορές κατά το παρελθόν , όταν βρισκόμαστε με την πλάτη στον τοίχο, αντιδράμε και βγαίνουμε πιο δυνατοί. Για να δούμε, ποιος Ολυμπιακός θα εμφανιστεί; Η περσινή χρονιά μας δίδαξε πως ακόμη και στραβά να ξεκινήσει κάτι, αν βλέπεις και διορθώνεις τα λάθη σου, αν δείχνεις πίστη, υπομονή και πάθος, μπορείς να πετύχεις πολλά περισσότερα από όσα φαντάζεσαι. Από το να απαξιώνεις, να παίρνεις αποφάσεις εν θερμώ, και κυρίως να τα παρατάς.

Ακόμη και μετά τις μεταγραφές του Γενάρη, την έλευση του Μεντιλίμπαρ, και κυρίως μετά το 1-4 με την Μακάμπι , αν έλεγε κάποιος ότι θα ζήσουμε την πιο Ιστορική στιγμή του συλλόγου στο ποδόσφαιρο, θα τον έκλειναν με πουκαμισάκι που κουμπώνει ανάποδα στο Δαφνί. Τελικά, άλλους στείλαμε εκεί και εμείς ξεχυθήκαμε σε όλη την Ελλάδα να πανηγυρίζουμε. Βλέπει κανείς να κρύβουμε την κακή μας εικόνα η τα όποια λάθη πίσω από το τρόπαιο του Κόνφερενς; Όχι. Για αυτό ακριβώς ξεχωρίζουμε ως οπαδοί. Γιατί είμαστε ανικανοποίητοι και απαιτούμε συνεχώς το καλύτερο.

Υ.Γ. Καλό θα είναι να μην βιαζόμαστε να βγάζουμε αρνητικά συμπεράσματα για κάποιους παίχτες. Να θυμηθούμε μήπως τι λέγανε κάποιοι τέτοια εποχή πέρσι για τον Ιμπόρα και τον Ελ Καμπί;

Υ.Γ.2… Γιατί να μην μας βγουν στην συνέχεια;

Υ.Γ.3… Πότε θα ελπίζουμε να παίξουν καλύτερα; Όταν τους αποδοκιμάζουμε, η αν τους στηρίξουμε;

Υ.Γ.4… Αδυνατώ να πιστέψω ότι ένας παίχτης όπως ο Γουίλιαν δεν θα βοηθήσει τον Ολυμπιακό.

Υ.Γ.5… Δεν «ξεγράφω» τον Γιάρεμτσουκ, τον Ολιβέϊρα, τον Βέλντε, όπως ήδη έχουν ξεχυθεί στο διαδίκτυο και κάνουν οι «αγανακτισμένοι».

Υ.Γ.6… Η αξία και το ταλέντο του Ουνάς είναι αδιαμφισβήτητη. Το θέμα είναι να την δείξει στο γήπεδο. Χωρίς προετοιμασία και ομάδα θα αργήσει λογικά να μπει στην ομάδα.  

Υ.Γ.7… Και ο Χάμες με τον Μπακαμπού Σεπτέμβρη ήρθαν με τις ίδιες προϋποθέσεις. Γιατί να σκεφτόμαστε αρνητικά και όχι θετικά, με την σκέψη ότι θα μας βγουν κ αυτοί που θα έρθουν τώρα;