Τι θέλετε ψυχούλες μου και... ξύνεστε στην γκλίτσα του τσοπάνη;
Εμείς, ψυχούλες μου, μπαίνουμε σε διαδικασία σύγκρισης μόνο με την Μπαρτσελόνα, την Ρεάλ, την Μπενφίκα και τους υπόλοιπους μεγάλους πολυαθλητικούς συλλόγους της Ευρώπης. Μην μπερδεύεστε. Σε εσάς απλά εξηγούμε τα αυτονόητα, οπότε μην ξύνεστε ως πρόβατα που είστε στην γκλίτσα του τσοπάνη. Δικαίωμα σας να τα λέτε μεταξύ σας, να χαίρεστε μεταξύ σας, να «πλακώνεστε» μεταξύ σας και να φουσκώνετε σαν παγώνια για τα «κατορθώματα» σας, πάλι μεταξύ σας. Θα πρέπει, όμως, να κοιτάξετε ιατρικά το πρόβλημα σας, αλλά και ορθογραφικά.
Σας καταντήσαμε ως Ολυμπιακός να είστε μονοαθλητικός σύλλογος και αυτό ως αποκούμπι. Παντού, όμως, είστε οπαδοί μόνο των επιτυχιών. Πιο τρανή απόδειξη από το γεγονός ότι απουσιάζατε από το ΟΑΚΑ, όταν δεν είχατε ομάδα, δεν υπάρχει. Πιο τρανή απόδειξη για το γεγονός ότι ξεμαλλιαζόσασταν μεταξύ σας, διοίκηση και οπαδοί, δεν υπάρχει. Ακόμη και η σύγκριση που κάνατε στο μπάσκετ για τις επιτυχίες των δυο διοικήσεων στα μεταξύ τους χρόνια, έπεσε στο κενό, με τη διαφορά απλά να μην υπάρχει! Για να της δώσετε, όμως, αξία βάλατε τα τρόπαια που κατακτήσατε, με τον Ολυμπιακό από επιλογή του, απόντα από την Α1. Για να μην πω για το γεγονός ότι ως γνήσιοι Παγκόσμιοι πρωταθλητές της κωλοτούμπας, αποθεώνετε αυτόν που βρίζατε. Όχι;
Τι σας έχει κάνει ο Θρύλος, ψυχούλες μου. Μαζευτήκατε στην «επιστράτευση», για να βλέπετε από τα μάτριξ του γηπέδου τον Ολυμπιακό τροπαιούχο Ευρώπης στην διοργάνωση που αγκομαχάγατε να προκριθείτε στα προκριματικά!
Μιλάτε για Ευρώπη, «πηγαίνετε» (λέμε καμιά μ@λ@κία να περάσει η ώρα) για πρωτάθλημα, με ηγέτη τον Αλαφούζο, που βρίζετε. Και τους παίχτες ρε «αχάριστοι» ποιος τους έφερε; Ο Ατζούν; Στον Βόλο οι παίχτες σας ποιον σήκωναν στα χέρια, εσάς; Γιατί εγώ θυμάμαι κάτι μπινελίκια στον Φωτάρα, μετά από ήττα στην Λαγοφλώρο. Πολύ μπερδεμένους ψυχολογικά και συναισθηματικά σας βρίσκω. Μην ξεχάσετε να αναρτήσετε πανό με τον Κεμάλ για να «νοιώθει σαν στο σπίτι του» το νέο σας μεταγραφικό απόκτημα στο μπάσκετ. Κατά τα άλλα, σας πείραξε η ελληνοποίηση του Γουόκαπ, που αγωνίστηκε για την Εθνική μας ομάδα και δεν προτίμησε τις παραλίες και την ξεκούραση, όπως άλλοι «Ελληνάρες». 29 Μαΐου, όταν εμείς θα γιορτάζουμε την κατάκτηση του Conference και θα θρηνούμε για την άλωση της Πόλης, όλοι θα αναρωτιόμαστε τι να γιορτάζουν άραγε ο Αταμάν και ο Οσμάν; Να πάτε με σημαίες της Ελλάδας και της Κύπρου να υποδεχτείτε κι αυτόν και τις απόψεις του. Δεν μπερδεύουμε εμείς τον αθλητισμό με την πολιτική, αλλά όλοι όσοι ασχολούνται παράλληλα και με τον αθλητισμό και με γενοκτόνους. Ο αθλητισμός πρεσβεύει άμιλλα, ήθη, αξίες και όχι απεχθείς ιδεολογίες. Δεν μπορείτε να μιλάτε π.χ. για την Παλαιστίνη, για ειρήνη και να συνυπάρχετε με ανθρώπους που κουβαλάνε τέτοια μυαλά στο κεφάλι τους. Τέλος πάντων, δικαίωμα σας είναι να αγκαλιάζετε όποιον θέλετε. Και μην μπερδευτεί κανένας «βόθρος». Μιλάω αποκλειστικά για αυτή την γειτονική μερίδα ανθρώπων, όχι για όλους, που μεγαλώνει με αυτά τα ιδανικά.
Την επόμενη φορά που θα ανοίξετε το κουτάκι με τις μ@λ@κίες, να το σκεφτείτε διπλά. Εντάξει είμαστε, αποτυχημένοι σε όλα τα σπορ παντοτινοί; Οι εφήμερες επιτυχίες απλά σας δίνουν λόγο ύπαρξης. Όπως το βάψιμο των τοίχων ένα πράμα. Το μεγαλείο του Ολυμπιακού δεν θα το φτάσετε ποτέ. Μια ζωή θα είστε στην Ελλάδα δεύτεροι και στην Ευρώπη πάλι θα βλέπετε την πλάτη μας σε όλα τα σπορ εξ αποστάσεως, όμως όχι σαν δεύτεροι. Να ασχοληθείτε, φέτος, επιδερμικά με το μπάσκετ. Γιατί θα σας πονέσει περισσότερο η απώλεια αυτών των τροπαίων, μιας και σε όλα τα άλλα είστε συνηθισμένοι να τα χάνετε. Μην γράψετε γράμμα στον Αη Βασίλη. Αυτό που θα του ζητήσετε είναι πάνω από τις δυνάμεις του να το πραγματοποιήσει. Τις ίδιες πιθανότητες αν παρακαλέσετε εμάς θα έχετε.