Αυτό που εξοργίζει δεν είναι η ήττα. Είναι η συνολική εικόνα της ομάδας!
Αυτό που εξοργίζει δεν είναι η ήττα. Είναι η εικόνα της ομάδας. Άνευρη, χωρίς πάθος στις διεκδικήσεις, χωρίς πλάνο, με παίχτες προκλητικά «αδιάφορους». Δεν χρειάζεσαι ενίσχυση για να επικρατείς επί της Λαμίας. Τα στοιχειώδη χρειάζεσαι ακόμη και με το υπάρχον ρόστερ. Όταν δε φτάνεις στο σημείο να αποφασίζεις να γίνουν τόσες μεταγραφές μεσούσης της περιόδου, παραδέχεσαι εμμέσως πλην σαφώς, ότι ένα ακόμη καλοκαίρι έκανες λάθος επιλογές μιας και δεν σου βγήκαν οι περισσότεροι από όσους πήρες.
Μέσα σε 1,5 χρόνο , έχοντας αλλάξει 6 προπονητές , μαζί με τις αποζημιώσεις έχουμε δαπανήσει ένα σκασμό λεφτά και προκοπή ακόμη δεν βλέπουμε. Δεν είναι κρίμα να ασχολείσαι και να βλέπεις αυτό το αποτέλεσμα ; Και ο Καρβαλιάλ, αν και είναι άδικο να φορτώνουμε όλα τα κακά επάνω του, δεν έχει δείξει να «επιδρά» στην ομάδα. Δεν βλέπουμε κάτι διαφορετικό μέσα στο γήπεδο. Θα γίνει άμεσα με τόσους παίχτες που θα αλλάξουμε; Πότε θα «μπουν» στην ομάδα, πότε θα δούμε κάτι διαφορετικό προς το καλύτερο, εν μέσω παιχνιδιών με την πίεση των αποτελεσμάτων πάνω από τα κεφάλια τους; Θα εμπνεύσει τους παίχτες που θα αποτελέσουν το ρόστερ του; Να παίζουν και για κείνον; Πότε θα αρχίσει να παίρνει το 100% από όλους;
Το κακό βέβαια δεν ξεκίνησε τώρα. 1,5 χρόνο τώρα εκ του αποτελέσματος και όχι μόνο δεν βαδίζουμε καλά. Δεν γίνεται να αλλάζουμε συνέχεια ολόκληρο η το μισό ρόστερ. Πρέπει επιτέλους να κατασταλάξουμε σε ένα βασικό κορμό. Γιατί μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά. Αν νοιώθουν οι παίχτες ότι οι προπονητές είναι αναλώσιμοι, χαλάει όλο το κλίμα , η λειτουργία , η λογική και η φιλοσοφία της ομάδας. Και έτσι όπως βαδίζουμε, το καλοκαίρι πάλι θα θέλουμε ένα σωρό παίχτες. Δεν έχει άδικο ο κόσμος να είναι δυσαρεστημένος. Κυρίως γιατί αυτό που βλέπει δεν τον αντιπροσωπεύει. Δεν αναφέρομαι φυσικά στους κομπλεξικούς και τους εμπαθείς που νομίζουν ότι αν βρίζουν, χλευάζουν και ειρωνεύονται, ενδιαφέρονται περισσότερο από τους υπόλοιπους για το καλό του Ολυμπιακού. Αυτοί έχουν μπερδέψει την κριτική με την ισοπέδωση.
Η πλειοψηφία ενδιαφέρεται για το μέλλον. Ας χαθεί ένα ακόμη Πρωτάθλημα αρκεί να δει ότι υπάρχει όραμα και μπαίνουν οι βάσεις για να ξαναφτιαχτεί η ομάδα. Να επιστρέψει το θέαμα και να χαιρόμαστε όλοι να βλέπουμε τον Ολυμπιακό μας. Ξέρουμε που μας φταίει η διαιτησία και που όχι. Δεν αδικηθήκαμε ούτε με την Λαμία, ούτε με τον ΠΑΟΚ. Ξέρουμε σε ποια παιχνίδια είδαμε κάτι καλό και σε ποια όχι και ας τα κερδίζαμε. Όταν «μένεις» μέσα στο παιχνίδι χάρη στον Πασχαλάκη, τι να συζητάμε παραπάνω; Όταν μπαίνεις χωρίς συγκέντρωση μέσα στο ματς και δεν υπάρχει χαφ έξω από την περιοχή σου να μαρκάρει τον Βίκιντας που σκόραρε ανενόχλητος τι να λέμε; Χρειάζεσαι δηλαδή καλύτερους παίχτες και μεταγραφές για να κερδίσεις την Λαμία; Δεν έπαιξαν ούτε καν σαν «μισθοφόροι». Περισσότερο για «δημόσιοι υπάλληλοι» έμοιαζαν.
Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει , το χρήμα πέφτει αδρά. Ούτε καν προσωπικό ποδοσφαιρικό εγωϊσμό δεν έβγαλαν. Και βέβαια την τελική ευθύνη την έχει αποκλειστικά και μόνο ο Μαρινάκης. Κανείς δεν ήρθε μόνος του στο Ρέντη . Κάποιοι τους πρότειναν, κάποιοι τους είδαν, κάποιοι αποφάσισαν ότι τους κάνουν , αλλά ο Μαρινάκης έχει τον τελευταίο λόγο. Εκείνος τα ακούει για όλους όσους τον εκθέτουν, εκείνος λοιπόν πρέπει να αποφασίσει ποιοι του κάνουν και ποιοι όχι σε όλα τα επίπεδα . Και εκείνος είναι που πρέπει να ξαναφτιάξει έναν Ολυμπιακό που θα χαιρόμαστε να τον βλέπουμε. Γιατί δεν μας νοιάζουν μόνο οι νίκες. Ούτε κρυβόμαστε πίσω τους. Αν δεν αλλάξει η δομή, και η λειτουργία του οργανισμού, όσους παίχτες και να φέρνουμε ομάδα με όλη την σημασία της λέξεως δεν θα βλέπουμε αν δεν καθοδηγούνται σωστά . Ακόμη και να έχει την διάθεση κάποιος να προσφέρει, ξενερώνει και τα παρατάει από ένα σημείο και μετά αν δεν υπάρχει υγεία. «Δουλειά» εύκολα- δύσκολα θα βρουν όλοι τους. Ο κόσμος, η ιδεολογία και η ερυθρόλευκη με τον δαφνοστεφανωμένο είναι αυτοί που μένουν , που χαίρονται και στεναχωριούνται. Τα ονόματα στην πλάτη αλλάζουν από την μια μέρα στην άλλη.