Πόσο κοστίζει ένα μετάλλιο;

Διαβάζοντας τις τοποθετήσεις του κ. Κούβελου, αρχηγού της Ελληνικής Ολυμπιακής αποστολής στο Ρίο, σχετικά με τη συνεισφορά της πολιτείας στην προετοιμασία των αθλητών μας και κατ’ επέκταση στις επιτυχίες που είχαν, διαπιστώνει κανείς ότι πλέον σαν χώρα, ανήκουμε και με τη βούλα στον λεγόμενο... τρίτο κόσμο!

Και πώς να το αμφισβητήσει κανείς αυτό όταν η ΔΟΕ στηρίζει τον Ελληνικό αθλητισμό μέσω προγραμμάτων αλληλεγγύης που δίνεται σε υπανάπτυκτες αφρικανικές χώρες! Έτσι φαινόμαστε στον έξω κόσμο, κάτι αντίστοιχο μιας υπανάπτυκτης αφρικανικής χώρας!!!

Επιβεβαιώνεται και επίσημα, λοιπόν, ότι η πολιτεία όχι μόνο δεν έχει δώσει την παραμικρή βοήθεια στον ελληνικό αθλητισμό, αλλά παρεμβαίνει επιλεκτικά και ανάλογα των συμφερόντων των εκάστοτε υφυπουργών και λοιπών μετακλητών υπαλλήλων της, αδιαφορώντας ουσιαστικά για το καλό του αθλητισμού. Αντίθετα, μάλιστα, προκαλεί και μεγάλα προβλήματα, υποβαθμίζοντας -καλή ώρα- το ποδόσφαιρο αυτή την εποχή.

Όπως είπε, λοιπόν, και ο κ. Κούβελος εκτός από αυτά τα κονδύλια για τις υπανάπτυκτες χώρες, βοήθησαν και οι χορηγίες ιδιωτών. Και αν δεν το έχετε πάρει ακόμα χαμπάρι, μέσα σε αυτούς τους ιδιώτες που έχουν βοηθήσει λίγο ή πολύ τους αθλητές, ή αν θέλετε κάποιους από τους αθλητές που έλαβαν μέρος στην Ολυμπιάδα, είστε κι εσείς…

Ναι, ναι… κι εσείς, οι πιστοί φίλοι του Ολυμπιακού, που με τη συνδρομή μέλους ή με την προμήθεια της κάρτας Φιλάθλου, συμβάλλατε στην προσπάθεια ορισμένων αθλητών να προπονούνται με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες, έτσι ώστε να βρεθούν στο Ρίο.

Όλοι εσείς με τη μικρή ή μεγάλη συμβολή σας θεματοφύλακες της ύπαρξης του Ολυμπιακού, του οποίου… “ούτινος σκοπός είναι η ανάπτυξις της σωματικής αγωγής παρά τη νεολαία και η κατά πάντα φίλαθλον τρόπον εξύψωσις αυτής.” (από το καταστατικό του ΟΣΦΠ).

Να ξέρετε αδέρφια μου, μια οικογένεια είμαστε άλλωστε εμείς οι Ολυμπιακοί… ότι ακόμα είμαστε στην αρχή… τα καλύτερα για εμάς και τον Ολυμπιακό μας έρχονται, αρκεί να παραμείνουμε οικογένεια, όλοι μαζί… έστω και σε… υπανάπτυκτη αφρικανική χώρα.

Υ.Γ. Κοιτάξτε καλά το μετάλλιο του Σπύρου και θυμηθείτε ότι ένα μικρό, μικρό πετραδάκι βάλατε κι εσείς για να καταφέρει να το κατακτήσει!