Αυτή είναι η διαφορά μας, ανύπαρκτοι

ΑΥΤΗ είναι η διαφορά μας, με τους ανύπαρκτους. Φεύγουμε για το εξωτερικό, πάμε και παίζουμε με τη Μάντσεστερ Σίτι που κάνει… 1 δισεκατομμύριο, χάνουμε και… στραβώνουμε! Εντός προγράμματος, λέει, η ήττα. Ναι ΟΚ. Αλλά ΔΕΝ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ. Δεν υπάρχει ομάδα που να μη θέλουμε να κερδίσουμε. Όσο… μεγαθήριο και αν είναι. Μας χαλάει, ρε φίλε, να χάνουμε, ακόμη και από τη Σίτι του Γουαρδιόλα, μέσα στην Αγγλία. Γι’ αυτό οι ανύπαρκτοι δεν θα γίνουν ποτέ σαν εμάς…

Γιατί κάθονται αναπαυτικά στον καναπέ τους και… κρίνουν τον Ολυμπιακό, που είναι εκεί και παίζει. Που είναι εκεί και παλεύει, να πάρει βαθμούς, για την Ελλάδα, απέναντι σε μεγαθήρια. Όχι απέναντι σε… χωριά, όπως παλεύουν εκείνοι, όλα τους τα χρόνια. Και να μην μπορούν κιόλας…

Διαβάζεις την εμπάθεια, με την οποία γράφουν, οι διάφοροι «παπαγάλοι», για την ήττα του Ολυμπιακού στο Μάντσεστερ και λες, απλώς, μέσα σου: «Εκείνοι, που είναι; Που βρίσκονται; Τους ξέρει το Τσάμπιονς Λιγκ; Θα τους μάθει ποτέ ο Γουαρδιόλα και η ομάδα του;» Μπα… Αυτή είναι η διαφορά μας. Είμαστε εκεί, παίζουμε, παλεύουμε, χάνουμε από το μεγαθήριο και… μας χαλάει! Δεν το ανεχόμαστε. Δεν συνεχίζουμε στην καθημερινότητά μας, σαν να είμαστε… ερασιτεχνική ομάδα… Αυτά, για άλλους.

Καθίστε στις 0 συμμετοχές σας, σε ομίλους. Καθίστε στους 0 βαθμούς σας, στον όμιλο, την τελευταία φορά που παίξατε. Καθίστε στα 0 γκολ σας, στην άγνοιά σας, ως προς το φαινόμενο… νίκη. Και κάντε κριτική σε εκείνον που είναι εκεί και παλεύει. ΜΟΝΟ αυτό είστε ικανοί να κάνετε. Ανύπαρκτοι…