Φέτος που έχουν Ευρώπη…

Από γκέλα, σε γκέλα πηγαίνουν οι «σύμμαχοι». Δεν μπορούν να ακολουθήσουν τον ρυθμό του Ολυμπιακού, είναι δεδομένο αυτό. Μόνο με κάνα Βόλο και με τίποτα Γιάννενα θα μείνουν σε κοντινή απόσταση. Και αν το καταφέρουν κι αυτό, γιατί όσο η ομάδα του Μαρτίνς παίζει μπάλα, δεν θα πιάνεται… Απλό το πράγμα. Φέτος, ειδικά, που έχουν και… Ευρώπη, βλέπουμε να κοντραριζόμαστε μέχρι τέλους με Άρη, Βόλο, Αστέρα Τρίπολης…

Δεν αντέχουν να σταθούν όρθιοι με τόσες υποχρεώσεις. Δεν είναι μαθημένοι. Είχαν συνηθίσει, τόσα χρόνια, στο χαλαρό. Να παίζουν ένα ματσάκι τη βδομάδα και με τις ρεζέρβες κάνα μεσοβδόμαδο Κύπελλο. Έτσι έφτασαν στις επιτυχίες τους. Ρόστερ και ομάδες δίχως ιδιαίτερη ποιότητα και βάθος. Που να σταθούν σε τόσες υποχρεώσεις, χωρίς να πηγαίνουν από τη μία «φάπα» στην άλλη.

Έχει καταλάβει και ο κόσμος τι γίνεται και τους λένε να «χτίσουν» για τις επόμενες χρονιές, ώστε να είναι λίγο… της προκοπής τα προκριματικά. Δεν γίνεται μέσα σε μία χρονιά, αυτό. Ο Ολυμπιακός παλεύει χρόνια, με νίκες επί νικών, με προκρίσεις επί προκρίσεων, με, με, με… Για να παραμένει σε αυτό το επίπεδο, στο οποίο βρίσκεται, παρότι τον τραβάει πίσω… όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εκείνος επιμένει να το τραβάει μπροστά… Και τους «συμμάχους» μαζί.

Θα έχουμε γέλια και φέτος. Αρχίζουν τα ευρωπαϊκά ματς… Να δούμε πως θα καταφέρουν να ισορροπήσουν πάλι, οι «μηδέν βαθμού στο Τσου Λου» και οι «μας έχουν αποκλείσει όλα τα… χωριά της Ευρώπης».