Μακάρι όλοι να παίζουν με την… τρέλα του

Η ποιότητα του Αχμέντ Χασάν ανέβηκε κατακόρυφα, μέσα σε ένα χρόνο. Ο Αιγύπτιος, ο οποίος από την αρχική του παρουσία στην ομάδα, είχε δείξει τι είναι ικανός να κάνει, αλλά δεν είχε καταφέρει να σταθεροποιηθεί και να κερδίσει πλήρως την εμπιστοσύνη του κόσμου του Ολυμπιακού, είναι πλέον ένα από τα πιο αγαπητά παιδιά της εξέδρας. Πέρα από την εκτελεστική του δεινότητα, την οποία ανέπτυξε, εδώ, μαζί με το παιχνίδι της ομάδας και τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται συνολικά, στη ζυγαριά μπαίνει και η αγάπη του για τον Σύλλογο.

Σε βαθμό του να πει κανείς… «μακάρι να παίζουν με το ίδιο πάθος». Δεν τον βάζουμε σε σύγκριση, με άλλους παίκτες του Θρύλου, γιατί ευτυχώς, το πάθος δεν λείπει από τους παίκτες του Μαρτίνς. Υπεύθυνος για αυτό είναι και ο ίδιος ο προπονητής του Ολυμπιακού. Ο Χασάν, ωστόσο, δείχνει ένα ιδιαίτερο δέσιμο, με την ομάδα του Πειραιά. Νιώθει σαν να «κολλάει» τέλεια, εδώ. Σαν να ήταν… γραφτό το να φορέσει την τιμημένη ερυθρόλευκη φανέλα και να πετύχει, με εκείνη, σπουδαία πράγματα.

Ο Χασάν κατάφερε να κερδίσει το μεγαλύτερο στοίχημα από όλα. Το να πείσει τον κόσμο του Ολυμπιακού, για την αξία του. Το κριτήριο του κόσμου είναι αλάθητο και το γεγονός ότι τον αποδέχθηκαν και τον καταχειροκροτούν, λέει πολλά. Μακάρι όλοι οι παίκτες, διαρκώς, να παίζουν με την… τρέλα του Χασάν, για το κόκκινο και το λευκό. Τότε δεν θα έχουμε, ποτέ, τίποτα να… φοβόμαστε.