Άλλη μια κακή αγωνιστική χρονιά στην Ευρώπη φτάνει στο τέλος της... Φέτος και από βαθμολογικής άποψης... Πέρσι σώσαμε κάπως τα προσχήματα, φτάνοντας έστω και με τον Μπέντο ως τους «16» του Γιουρόπα...

Φέτος ξεκινήσαμε ιδανικά, μπήκαμε στους ομίλους, και από την αρχή ξέραμε ότι τα πράγματα θα ήταν δύσκολα με αυτές τις αντιπάλους... Αυτό όμως που μας στεναχωρεί είναι η εικόνα της ομάδας...

Δεν παλέψαμε...

«Παραδοθήκαμε»... Μόνο στα ματς με Γιούβε εκτός και Μπάρτσα είδαμε πάθος στο γήπεδο... Τίποτε δεν είναι τυχαίο... 2 χρόνια τώρα με τις επιλογές προπονητών η ομάδα κάνει βήματα προς τα πίσω... Συγκριτικά με τα λάθη που έχουν γίνει δεν το έχει πληρώσει... Αλλά είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα το πληρώσει αν δεν διορθωθούν άμεσα κάποια πράγματα... Και είναι κρίμα, γιατί οι «άλλοι» δεν έχουν γίνει καλύτεροι... Εμείς έχουμε γίνει χειρότεροι ακόμη και με καλύτερους παίχτες από αυτούς...

Πολλές αλλαγές στο ρόστερ... και δυστυχώς παίχτες όπως οι Εμενίκε, Βούκοβιτς, Μίλιτς και Καρσελά που επενδύσαμε φέτος, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας δεν «βγήκαν»... Για να μην είμαστε όμως άδικοι, όλοι πανηγυρίζαμε όταν τους φέρναμε και όχι άδικα βάση των όσων ξέραμε... Στην πράξη όμως αποδείχτηκαν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα... Μπορεί ακόμη και διαφορετικά να ήταν και πάλι να αποκλειόμασταν...

Όχι όμως έτσι... Όχι παίζοντας ακόμη ένα ματς χωρίς επιθετικό στην 11άδα... Ακόμη και οι μικρές ομάδες στην Ελλάδα αντιμετωπίζοντας μας, παίζουν μεν αμυντικά, αλλά έναν επιθετικό τον έχουν... Δεν ήταν εικόνα αυτή του Ολυμπιακού... Όχι του Ολυμπιακού που έφτιαξε τόσα χρόνια όνομα στην Ευρώπη... όχι του Ολυμπιακού που είναι 25ος στην βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ... Εγώ δεν τα ισοπεδώνω όλα...

Έχουμε καλούς παίχτες... και ταλαντούχους και έμπειρους... χρειαζόμαστε βέβαια και καλύτερους, ειδικά στην επίθεση (προσωπικά θεωρώ ότι χρειαζόμαστε 2 εξτρέμ και σέντερ φορ)... αλλά πάνω από όλα θέλουμε ένα μαέστρο στον πάγκο... Και να προσδιορίσουμε τι ακριβώς θέλουμε... Να αλλάξει η εικόνα της ομάδας και με τις προσθήκες που επιβάλλεται να γίνουν για να δούμε και θέαμα, η μόνο να πάρουμε το πρωτάθλημα αγκομαχώντας λόγω και των «ειδικών συνθηκών» που επικρατούν;;;;

Από δω και στο εξής αυτό θα είναι το επίπεδο των ομάδων που θα αντιμετωπίζουμε στο Τσάμπιονς Λιγκ... Θα είναι ακόμη πιο δύσκολοι οι όμιλοι αν καταφέρεις και μπεις, και ακόμη πιο δύσκολο να βγαίνεις τρίτος... Οικονομικά συμφέρει... Βαθμολογικά ανεπιφύλακτα συμφέρει το Γιουρόπα... Δεν χρειάζονται γκρίνιες, μουρμούρες και αναθεματισμοί... για να γίνουν κάποια πράγματα...

Δεν εθελοτυφλούμε... Βλέπουμε τι συμβαίνει... Όπως ξέρουμε ότι πρέπει να βγούμε νικητές και από τον ενορχηστρωμένο βρώμικο πόλεμο που μας κάνουν... Και για να γίνει αυτό οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι δίπλα στην ομάδα, ακόμη και να διαφωνούμε... Δίπλα στον Ολυμπιακό, δίπλα στον Μαρινάκη, δίπλα στον Λεμονή, δίπλα στους παίχτες, όποια γνώμη και αν έχουμε... Στα δύσκολα μας χρειάζεται η ομάδα... όχι στα εύκολα...

Πάνω στην στεναχώρια μας λέμε πολλά... Αυτά είναι η τροφή των απέναντι... Με αυτά επιβιώνουν... με αυτά δουλεύουν... με αυτά έχουν ελπίδες για να μας σταματήσουν στα 7 σερί πρωταθλήματα και να μην γίνουν 8... Τα προβλήματα θα τα λύσουμε όπως κάνουμε τα τελευταία 20 χρόνια πάντα... Οικογενειακά... Θρύλε σ αγαπώ και ας μου κάνεις τρέλες...